String Trios
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Componist(en): | Anton Webern, Arnold Schönberg, Alfred Schnittke |
| Uitvoerder(s): | Goeyvaerts Strijktrio, Kristien Roels, Kris Matthynssens, Pieter Stas |
| Label(s): | Challenge Classics |
| Label code: | CC72375 |
| Releasedatum: | 14.06.2010 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Plaatsingsnummer: | 002194 |
| Genre(s): | 20ste eeuw |
***** Luister
***** Ensemble
***** Pizzicato
***** Klassik.com
***** Neue Musik Zeitschrift
Klara Award-nominatie
Aangeraden door Grammophone
Schönberg Arnold: String trio op. 45
Schönberg spricht: For the broadcast of the string trio (mei 1949)
Webern Anton: String trio op. 20
Webern Anton:
String trio op. 20
Movement for string trio op. posth.
Schnittke Alfred:
String trio
***
(...) "Dit is geen vernieuwing om de vernieuwing, maar vooral heel intense muziek. Het Vlaamse Goeyvaerts Strijktrio koos om het Strijktrio te confronteren met stukken die elk een van de aspecten ervan weerspiegelen. Het uitgekiende karakter van het componeren met twaalf tonen komt terug in de twee trio's van Schönbergs leerling Anton Webern. Van recentere makelij (1985) is het strijktrio van Alfred Schnittke, dat met Schönberg de passionele en zelfs wat weemoedige emoties deelt. De drie componisten zijn intelligent samengebracht en de uitvoeringen zijn piekfijn, al kan het Goeyvaerts Strijktrio in de grote gebaren van Schnittke meer overtuigen dan in de fragmentarische, uitgekristalliseerde passages van Schönberg en Webern."
(Maarten Beirens, De Standaard, p.22 (14.08.2010)
***1/2
"Wie realistisch is, moet toegeven dat muziek als deze alleen een schare van liefhebbers kan bekoren, vandaar ook de milde quotering. Diegenen die Schönberg, Webern of Schnittke nog niet kennen, zijn bij het Goeyvaerts String Trio echter aan het goede adres. Deze mensen zijn honderd procent thuis in deze moderne muziek, en uit elke noot blijkt die toewijding en die overgave aan deze ‘moeilijke’ componisten. Wie dan toch de stap durft zetten, zal het zich echter niet beklagen: zelfs de teksten van Elise Simoens in het bijgevoegde boekje zijn interessant en degelijk gedocumenteerd. Een bijzonder gedegen uitgave van uitstekende kwaliteit."
)Hildegart Maertens, www.kwadratuur.be,19.06.2010)
"Schnittkes Strijktrio past volmaakt in dit zowel ambitieuze als uitgelezen programma. Het tweedelige werk toont ons Schnittke op zijn best in zijn variatie- en transformatietechniek, met heldere contouren en een buitengewoon transparante stemvoering die sterk herinnert aan Weberns heldere componeerstijl. Al gaapt er een wereld van verschil tussen Schnittkes 'omspelingen' en Weberns compactheid!
Het Goeyvaerts String Trio is een formidabel ensemble dat in 1997 werd opgericht en zich uitsluitend bezighoudt met het twintigste- en eenentwintigste-eeuwse repertoire. Het ontleent zijn naam aan de Belgische componist Karel Goeyvaerts (1929-1993) die een belangrijke rol speelde in de ontwikkelingen binnen de Europese nieuwe muziek."
(Aart van der Wal, www.opusklassiek.nl, juni 2010)
"The Schoenberg work dominates the programme as it will most programmes of modernist chamber music that include it." (...) "The Goeyvaerts Trio have their own ideas about this music, and give it a deeply felt performance that is less edgy and sharply focused than the dazzlingly virtuosic account by Gidon Kremer, Veronika Hagen and Clemens Hagen on a DG programme of modern Viennese chamber works (DG 447 112-2), or in the recording that members of the Juilliard Quartet made for the old Columbia label in the 1960s (LP only). The Kremer/Hagen performance remains my favourite, but this new one finds moods and colours in the score that I had never heard before.
Webern's String Trio feels especially rarefied when heard after the Schoenberg. The Goeyvaerts take it at a fairly measured pace, but the quick filigree of the opening movement, after the glistening harmonics of the opening bars, still moves so quickly that following the polyphony requires intense concentration. The fine gradient of dynamics and colours, the delicately graded pizzicati are all beautifully realised here by both the musicians and the engineers, especially in the final pages, where different kinds of attacks give the music a quickly changing spectrum of pastel colours." (...) "Alfred Schnittke's String Trio, written in 1985, brings another radical change or mood to the programme." (...) "Any new version of this piece will be compared with the classic EMI recording made by its dedicatees, Gidon Kremer, Yuri Bashmet, and Mstislav Rostropovich (EMI 6 55627 2, out-of-print). The Goeyvaerts account, often more extroverted and less reflective than the Russians, makes a fine complement to that interpretation.
All in all, a strong and - considering the difficulty of the music it includes - brave programme. The bonus, Schoenberg introducing a radio performance of his Trio shortly after it was composed, is a nice putdown of musicians who cavalierly play wrong notes when performing scores like these because "no one will notice". The Goeyvaerts are certainly not guilty of that."
(Unq-Aang Talay, www.bankokpost.com/entertainment/music)
"From the aptly named Challenge Classical label comes a selection of serialist string trios by some of the greats of modernist music. The Goeyvaerts (pronounced 'Goo-Varts') String Trio attacks these difficult works with brio, and for the more open-minded this is a recording worth exploring."
(Gemma Champ, www.thenational.ae)
Interpretation *****
Ausdrucksstark ist auch der Umgang der Interpreten mit Schönbergs Spätwerk, dem Trio op. 45. Eruptiv sind die Steigerungswellen, besonders im dritten und abschliessenden Part []
Grossartig ist die Idee, zwischen Schönbergs und Weberns Trio eine radioübertragung vom Mai 1949, wo Schönberg in einem englischsprachigen O-Ton zu hören ist, einzublenden.
(Ernst Hoffmann, Ensemble 09.2010)
A special disc bringing together some of the finest string trios of the 20th century
Other readings might be more persuasive about the essential differences between these works: but any disc which brings them together deserves serious attention.
(Arnold Whittall, Gramophone awards 2010, p 94)
Semplicemente da incorniciare l’interpretazione da parte del trio fiammingo (composto da Kristien Roels al violino, Kris Matthynssens alla viola e Pieter Stas al violoncello), capaci di eseguire queste impervie partiture a memoria, la cui esecuzione unisce la rigorosità degli intenti stilistici con un soffuso lirismo, evidenziando proprio quell’acquisita maturità, punto di arrivo dell’atto
creativo.
(Andrea Bedetti in Linea 12/09 2010, p. 11)
Wie ein Fieberschauer überfällt Arnold Schönbergs 1946 komponiertes Streichtrio den Hörer. Einzelne nervöse Gesten sind zu vernehmen; Triller, Flageoletts, mit dem Holz geschlagene und auf dem Steg gespielte Töne erklingen, ohne sich zur greifbaren Gestalt zu verdichten. Erst in den beiden «Episoden» zwischen den drei Teilen des Stücks werden thematische Konturen sichtbar; melodische Fragmente lassen für Momente Ruhe einkehren. Nach wie vor gehört das Streichtrio zu Schönbergs am schwersten auffassbaren Kompositionen, bei dem noch das Mitlesen des Notentextes höchste Konzentration erfordert.
[ ]
Expression pur lässt das belgische, auf Musik seit dem 20. Jahrhundert spezialisierte Goeyvaerts String Trio in seiner Interpretation walten: Der Schönberg der Spätzeit kommt auf die emotional gefärbten «Ausdrucksprotokolle» seiner Frühwerke zurück.
(Gerhard Dietel, neue Zeitschrift für Musik, 06/2010, p. 87)
