The Sands
| Categorie: | artiest / groep |
|---|
Biografie
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Groepje uit Turnhout dat in het midden van de jaren negentig enkele fraaie popsongs in elkaar knutselde, maar jammer genoeg geen doorbraak wist te forceren.
The Sands was een groep rondom Guy Van Nueten (allerlei toetsenwerk) en de verlegen zanger/gitarist Michel Vanderhaeghen. Zoals zovele Belgische groepjes trachtten zij een doorbraak te forceren via de Rock Rally (deelnames in 1990 en 1992), maar dit wilde niet dadelijk lukken. Van Nueten hierover later in Humo : "1990 was ons eerste optreden met een P.A. In het verslag zijn we toen genadeloos de grond ingetrapt, wellicht niet helemaal onterecht. Echt serieus waren we toen ook nog niet bezig. Het was nog wat zoeken. In die periode zijn we ook een tijd gestopt: we raakten ons repetitiekot kwijt, de bassist kreeg een job in Zuid-Frankrijk. Van die dingen, ja". Ook in 1992 raakten The Sands echter niet voorbij de eerst ronde.
Even daarna volgde evenwel de verrasing, toen hun debuutsingle - uitgebracht bij het Gentse "garagerock"-label Boom! - het schopte tot een radiohit. Het breekbare "April & June" werd vooral op Studio Brussel lange tijd grijs gedraaid, of zoals het Nieuwsblad schreef "Een plaatje dat zo broos en gevoelig klinkt dat het wel moést opvallen tussen al het gitaar- en dansgeweld op de radio". Het (relatieve) succes was alleszins een volslagen verrasing voor de groep zelf : "Dat April and june een radiohit werd, noem ik een klein wonder. We konden amper onze gitaar stemmen toen we dat liedje opnamen." Met het Gentse Boom!-records kwam er echter vrij snel een serieuze kink in de kabel ("Die single lag niet eens in de winkel. Hij was nergens te vinden. Terwijl wij de opnamen en de persing volledig uit eigen zak hadden betaald. Het geld hadden we met onze optredens bij elkaar gespaard").
Na deze single werd het een aantal jaren opnieuw erg stil rond de Turnhoutse groep, althans voor de buitenwereld. Achter de schermen werden er immers grote plannen gesmeed, en uitgevoerd. "Na "April & June" dachten we : "goed, we zijn dan toch niet helemaal waardeloos" Een paar maanden later zijn we twee weken naar de Ardennen getrokken met een acht-sporen casettedeck en daar hadden we een soort collectieve Aha-erlebnis. Het was of alles opeens in de plooi viel. The Sands klonken er voor het eerst als een hechte groep, als een eenheid. Heel biezondere dagen waren dat". Er werd dan ook een demo opgenomen, die een jaar later leidde tot een contract bij het Nederlandse label Megadisc. Deze mooie deal hield bovendien in dat The Sands hun debuut-CD konden gaan opnemen in Boston, met de eveneens bij MegaDisc onder contract liggende Bill Janovitz van Buffalo Tom als producer. Alhoewel de opnamen niet geheel pijnloos verliepen ("We hadden twaalf dagen studiotijd. De druk was enorm. Je staat daar in een studio waar ooit Sugar en Dinosaur Jr. rondliepen, maar je hebt geen tijd om je daar zenuwachtig over te maken. Je denkt maar aan één ding: zorgen dat wat je speelt van de eerste keer perfekt is, want er is geen tijd voor een nieuwe poging") was het resultaat uitstekend. De CD lag uiteindelijk in oktober 1995 in de rekken, en ging titelloos als "The Sands" door het leven.
De reacties in de Belgische pers waren uitstekend. In het immer kritische Humo bijvoorbeeld schreef mvs: "Toetsenman Guy van Nueten is in alle songs nadrukkelijk aanwezig en hij werkt - prestatie! - geen seconde op de zenuwen, integendeel ... Michel Vanderhaeghen ontpopt zich tot een zanger in de stijl van Stephen Malkmus & J Macis, meesters in het met jongensachtige flair, half door de neus, vertolken van allerlei innerlijke pijnen en kwellingen ... Je voelt dat er Echte Emoties mee gemoeid zijn, dat deze jongens niet in de rock zitten om achterin Westvlaamse feesttenten foute wijven binnen te doen en hopen poen te scheppen ... We hopen uit de grond van ons hart dat de wereld dit plaatje de aandacht en vooral de tijd gunt dat het verdient, want hoe meer men er naar luistert, hoe meer rijkdom aan de oppervlakte komt. We nemen er alvast ... onze hoed voor af".
Er werden uiteindelijk van de CD "The Sands" iets meer dan 10.000 exemplaren verkocht, en dan nog voor het merendeel in het buitenland (3.500 in België). Niet echt veel, maar voor de ambities van deze bescheiden groep wel voldoende. In 1996 volgde "... And other True Stories" een cd gevuld met een viertal nieuwe nummers, een paar songs die de debuut-CD niet hadden gehaald, en een herwerkte versie van de debuuthit "April & June". Dit laatste was een opnieuw opgenomen versie, met gastvocalen van zangeres Tine Reymer van Flowers For Breakfast. Eind 1996 werd er getourd met onder andere Tom Helsen en Sheffield Wednesday. Alhoewel er op dat moment beslist plannen waren voor een nieuwe CD, en bijvoorbeeld Jacky Huys bij het aanhoren van "... and other true stories" The Sands al tot een "vaste waarde" uitriep, werd het nadien opnieuw bijzonder stil rond de groep. Einde verhaal.
Guy Van Nueten liet zich wel altijd nadrukkelijker opmerken in de projecten van de "Antwerpse scene" : zo werkte hij mee aan de solo-CD van Daan, werd lid van Mitsoobishy Jacson, speelde enkele klavierpartijen in op "The Ideal Crash" van dEUS, stond Tom Barman van hetzelfde dEUS terzijde tijdens diens solo-optredens zoals de tribute aan Nick Drake op de Nachten of diens optreden op het Zwitserse Montreux Jazz-festival, richtte hij met Jef Mercelis het songwritersduo Zon & Zero op, nam deel aan de opnames van het country-project Chitlin Fooks (met Bettie Serveert & Pascal Deweze) enz. enz..
Van de andere groepsleden werd nadien minder vernomen.
Leden :
- Guy van Nueten (piano, keyboards)
- Michel Vanderhaeghen (guitar, vocals)
- Roel de Loore (bass)
- Thor de Boos (drums)
(Auteur: Dirk Houbrechts)
Selectieve discografie
 | The Sands (1995) Pop / Rock, singersongwriter The Sands |
 | And other true stories (1995) Pop / Rock, singersongwriter The Sands |
|---|
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Guy Van Nueten: "Ik zie Tom doodgraag" (18.11.2003) |
|---|
