Willem Pelemans
| Categorie: | componist, hedendaagse componist |
|---|---|
| Antwerpen, 1901 - Brussel, 1991 | |
| Genre(s): | 20ste eeuw |
Biografie
Willem Pelemans, (°6 of 8 april 1901 te Antwerpen) was muzikaal grotendeels autodidact. Sinds achttienjarige leeftijd kreeg hij wel enig privé-onderricht in orkestratie, contrapunt en harmonie van zijn gewezen muziekleraar aan de normaalschool Paul Lagye, maar verder ging zijn muzikale scholing niet. Niettemin bouwde hij een rijk gevulde carrière uit in de muziekwereld. In eerste instantie was hij lange tijd onderwijzer aan een Brusselse normaalschool. Eind jaren ’40 kreeg hij een baan als docent muziekgeschiedenis aan het Stedelijk Muziekconservatorium van Mechelen, en in 1967 werd hij zelfs benoemd tot ondervoorzitter van de in volle uitbouw verkerende Nederlandstalige afdeling van het Koninklijk Conservatorium te Brussel. Zijn bredere rol in het (Vlaams/Brusselse) cultuur- en muziekleven begon echter veel vroeger. Zo was hij van 1928 tot 1935 secretatis van de Vlaamse Club, een door August Vermeylen te Brussel opgericht gezelschap van dichters, schilders en musici, en werkte hij van 1928 tot 1940 samen met het theatergezelschap Rataillon. Dat gezelschap stond onder leiding van Albert Lepage en legde zich toe op experimenteel theater, waarvoor Pelemans bij gelegenheid voor de muziek zorgde.
Vanaf 1944 was ook Pelemans’ schrijvende en daardoor cultuuruitdragende rol belangrijk: als muziekredacteur van Het Laatste Nieuws recenseerde hij immers niet alleen concerten, maar spitste hij zich ook toe op het voorstellen van jong muzikaal talent van eigen bodem. Het voorzitterschap van de Unie van Belgische Componisten dat hij van 1971 tot 1981 uitoefende kan bovendien in dezelfde zin worden gezien als een bijdrage tot het behartigen van autochtone componisten.
Daarnaast had Pelemans van 1931 tot 1938 reeds als programmator meegewerkt aan de programma’s van de Librado bij het NIR. Daarbij probeerde hij op voorzichtige wijze meer “vooruitstrevende” muziek in de uitzendingen te verwerken, maar ondanks die gematigdheid kwam hij hierdoor in conflict met de liberale omroepstichting. Net vóór en langere tijd na de tweede wereldoorlog verzorgde hij vervolgens los van Librado muziekkronieken voor de nationale omroep, onder andere de “mijmeringen van het melomaantje”, waarmee hij een pionier was van de zogenaamde “radiocauserie”.
Door deze diverse functies was Willem Pelemans een belangrijk figuur in 60 jaar muziekleven in Brussel/Vlaanderen/België, niet in het minst als promotor van “moeilijkere” muziek bij een breder publiek. De sinds zijn overlijden in 1991 (28 oktober te Sint-Agatha-Berchem) uitgereikte prijs Willems Pelemans (later Jeanne en Willem Pelemans) huldigt in dezelfde geest muzikanten die een belangrijke rol hebben gespeeld (of spelen) in het uitdragen van Belgische muziek.
Selectieve discografie als componist
 | Willem Pelemans - Chamber Music (2001) 20ste eeuw Arpae ensemble, Willem Pelemans |
 | Music for Flute - Harp and String Trio (1998) 20ste eeuw Arpae ensemble, Daniel-Lesur, Joseph Jongen, Wilfried Westerlinck, Willem Pelemans |
|---|---|---|---|
 | Schubert - Brahms - Pelemans - Raval - Poulenc (1982) 20ste eeuw, romantiek Jules Bastin, Franz Schubert, Luc Devos, Johannes Brahms, Willem Pelemans, Maurice Ravel, Françis Poulenc |
| Willem Pelemans - Raymond Chevreuille 20ste eeuw Brussels Blaaskwintet, Willem Pelemans, Raymond Chevreuille |
Auteur van
 | Willem Pelemans 90 (1991) 20ste eeuw Willem Pelemans |
 | De Vlaamse Muziek en Peter Benoit (1971) romantiek Willem Pelemans |
|---|---|---|---|
 | Geest en klank (1941) Klassiek Willem Pelemans |
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Fuga-Trofee en Willem Pelemans-Prijzen (2006) |
|---|---|
| Organisaties: | Jeanne en Willem Pelemansprijs (prijzen & wedstrijden) |
| Documenten: | Contemporary Music in Flanders V (boek) |
| Externe links: | Componistenfiche Willem Pelemans |
