Willy Carron
| Categorie: | componist |
|---|---|
| Brugge, 14.11.1942 | |
| Genre(s): | 20ste eeuw |
Biografie
Willy Carron studeerde contrabas, kamermuziek, contrapunt en fuga aan de conservatoria van Gent en Brussel. Aan het KCG behaalde hij eerste prijzen notenleer (1962), muziekgeschiedenis (1964), harmonie (1965, Georges Longue/Jeanne Vignery), contrabas (1965, W. Jacobs) contrapunt (1966), fuga (1966, Julien Mestdagh), compositie (1979, Jan Decadt), en een tweede prijs kamermuziek (1966). Voor de Centrale Examencommissie behaalde hij ook de diploma's van leraar muzikale opvoeding eerste en tweede graad (1971), waardoor hij in 1962 leraar werd in het gemeenschapsonderwijs. Als uitvoerend musicus was hij o.a. verbonden aan het West-Vlaams Orkest en het Collegium Instrumentale Brugense. In 1979 werd hij aangesteld als directeur van het Brugse conservatorium (1978-1994) waar hij Jules Bouquet opvolgde. Hij is medeauteur van een reeks pedagogische handboeken voor het muziekonderwijs en schreef artikelen voor verscheidene muziektijdschriften ('Adem', 'Muziek en Woord'...).
Als componist is hij een leerling van Vic Legley en Jan Decadt. Vanaf 1976 werd hij driemaal uitgenodigd op de kunstenaarsweekends georganiseerd door gravin Hélène d'Hespel in Beernem. In 1977 werd hij laureaat van de compositiewedstrijd Tenuto met Dialoghi concertante voor fluit, hobo en kamerorkest. In 1982 behaalde hij de tweejaarlijkse compositieprijs Emile Doehard voor een concerterend werk voor fluit, Divertimento concertante per flauto ed archi. Hetzelfde jaar ontving hij de provinciale prijs van de prov. West-Vlaanderen in de nationale compositieprijs Peter Benoit (Harelbeke, 1984). Zijn Paesaggii con Bach was het verplichte werk voor de tweede proef tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd 1987. Hij was lid van verscheidene ministeriële adviescommissies.
Samen met J.P. Iselée en/of L. Geerolf publiceerde hij pedagogische boeken zoals Muziek beluisteren in twee delen (1972, 1977) en Muzikale Vormen (uitg. De Sikkel, 1978), een handboek waarin alle Westerse muzikale vormen een plaats kregen.
Sinds Willy Carron verwikkeld raakte in een aankoopschandaal heeft hij zich uit het muziekleven teruggetrokken.
Selectieve discografie als componist
 | In Flanders' Fields: Songs on poems by Guido Gezelle (2004) 20ste eeuw Freddy Coppé, Jan Huylebroeck, Hilde Coppé, Willy Carron, Reinhilde Weytjens, Yves Bondue, Dirk Verbrugghe, Hans Aerts (...) |
 | Liederen op gedichten van Guido gezelle (1999) 21ste eeuw / hedendaags, 20ste eeuw Lotustrio, Hilde Coppé, Reinhilde Weytjens, Freddy Coppé, Dirk Verbrugghe, Jan Huylebroeck, Willy Carron, Yves Bondue (...) |
|---|---|---|---|
 | Belgian Composers from West Flanders (1994) 20ste eeuw Henry Raudales, Het Nieuw Vlaams Symfonie Orkest, Roland Coryn, Willy Carron, Frédéric Devreese, Dirk Brossé |
 | Belgian works for Saxophone (1994) 20ste eeuw Norbert Nozy, Nieuw Vlaams orkest, Willy Carron, Peter Cabus, André Waignein, Paul Gilson, Marcel Poot, Jean Absil (...) |
Selectieve discografie als medewerker
 | Krafft Frans Jozef - Missa de Requiem, Magnificat (1997) classicisme Het Kortrijks Gemengd Koor, Frans Jozef Krafft, Herman Roelstraete |
|---|
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Tijd in noot - Willy Caron (2012) Ex-conservatoriumdirecteur Willy Carron ontsnapt aan cel (31.10.2001) |
|---|
