La Esterella

Categorie:artiest / groep, muzikant
Antwerpen, 07.05.1919 - Antwerpen, 11.04.2011
Genre(s):levenslied
Instrument(en):zang

Biografie

Uit het belgische pop- & rockarchief:
Legendarische zangeres en diva ("de Belgische Zarah Leander") die met een repertoire van het lichte lied tot licht klassiek vlak na de tweede wereldoorlog wellicht Vlaanderen's bekendste zangeres was.

La Esterella's echte naam was Esther Lambrechts (°7 mei 1919), en onder deze naam met wat minder "star-quality" als haar latere artiestennaam werkte ze als naaister in het Antwerpse. Samen met haar moeder bezocht ze elk weekend de zangwedstrijden die in de "oud België" in de havenstad werden gehouden, en in oktober 1940 waagde ze zelf voor het eerst haar kans. De tweede keer dat ze deelnam, geraakte ze tot in de finale (150 fr!) en werd ze nadien aangesproken door Charly Schleimovitz.

Deze Russische immigrant en ex-acrobaat bleek al een tijdje een oog te hebben op haar, en wierp zich op als haar impressario, en grote liefde (ze trouwden in 1950). Hij zette La Esterella aan de zanglessen (bij een joodse zangeres die in de oorlog gedeporteerd werd) en plaatste haar in de grote zalen. La Esterella hierover in "het verhaal van de Vlaamse showbizz": "Mijn man deed niet alleen de zakelijke afspraken, hij heeft me gewoon àlles geleerd. Tevoren kon ik me niet eens schminken. Hij leerde me hoe ik me moest kleden, en hoe ik op een podium moest staan. Hij heeft van mij een ster gemaakt".

Tijdens de oorlog ging ze verplicht zingen in Duitsland, maar in 1944 wist ze nog een nieuwe reeks opdrachten daar te ontwijken. Na de oorlog brak ze als zangeres door in tal van Europese landen. De ene tournee volgde de andere op, en in de meeste Europese hoofdsteden streek ze neer als "de Belgische Zarah Leander". Vanaf 1948 tot 1954 verbleef ze elk jaar zes maanden in Engeland om op te treden in de schouwburgen van de badsteden, en heel regelmatig voor de camera's of microfoons van de BBC. Of zoals haar collega-zangeres Jo Leemans het verwoordde: "La Esterella heeft Vlaanderen internationaal op de kaart gezet. Toen ik na de tweede wereldoorlog voor het eerst naar Londen trok, zag ik haar naam in het groot prijken op de affiche van een theater. "She's from Belgium, you know", vertelde ik trots aan mijn medepassagiers op de bus". Ze zong in meer dan 10 talen, en was berucht om de snelheid waarmee ze nieuwe songs onder de knie kreeg.

In 1953 kon de zangeres een platencontract krijgen bij Philips, dat toen een aanwezigheid in Vlaanderen begon uit te bouwen. Het label zette haar voornamelijk aan een Nederlandstalig repertoire, en tussen 1953 en 1959 leverde dit haar -later evergreens geworden- liedjes op als "Oh! Lieve Vrouwe Toren", "Voor een kusje van Jou" (allebei 1953), "Alle Moeders (1954), "Ave maria" (1955), "Arrivederci Roma" (1956), "Het lied van Lima" (1957) of "Steeds denk ik aan jou" (1958). Vaak waren dit Italiaanse of Franse liedjes, in suikerzoete, Disney-achtige arrangementen gestoken, en romantische teksten (de clichés waren toen blijkbaar nog niet uitgevonden).

In het echte leven ging het Esther Lambrechts echter niet over rozen: ze bleef kinderloos na een miskraam, en in 1959 werd haar man en toeverlaat Charly ernstig ziek. Toen hij in juni 1962 overleed zei La Esterella het podium vaarwel. Ze ging werken als (goed meertalige) secretaresse, en in 1970 hertrouwde ze. Ook dit huwelijk was echter nog niet "voor altijd", vermits deze tweede echtgenoot in november 1980 eveneens stierf.

Een paar jaar later doorbrak La Esterella echter verrassenderwijs de stilte van 22 jaar, toen ze zich in een studio van Radio 2 waagde aan een versie van een Sinatra song. Zoals ze later aan de Standaard vertelde "'t Was bij een radio-opname in het Flageygebouw. Ik had er in toegestemd één nummer te zingen. Neen, geen Vlaams, wel Ol' Man River van Sinatra. Hij was de enige wiens liedjes ik in al die jaren nog meeneuriede van de radio. Eens de eerste noten in de studio weerklonken zag je de wenkbrauwen de hoogte ingaan, maar ik wist dat ik het kon. En het lukte. Ik kreeg een staande ovatie. Ongelooflijk, nooit was ik gelukkiger als toen." Deze "come-back" leverde zoveel goeie reacties op dat de carrière van La Esterella opnieuw vertrokken was. In 1984 kreeg ze een ereteken van de Minister van Cultuur, en in 1994 een eremedaille van de stad Antwerpen. Occasioneel nam ze ook nog liedjes op, zoals een lied voor Levenslijn in 1995 (met Coco Jr), of een nummer voor de soundtrack van de film "Shades" in 2000 (met Alex Callier van Hooverphonic en Regi Pinxten van Milk Inc), maar ook de in de jaren '50 opgenomen liedjes werden op CD gezet.

Anno 2001 voelt Esther Lambrechts nog steeds regelmatig de zin om in de huid van La Esterella te kruipen. Ze wordt nog steeds gevraagd, zoveel dat ze de optredens kan doen die ze echt ziet zitten. Haar optreden voor Leuvense studenten haalde een paar jaar geleden alle kranten. "Op het einde zaten ze allemaal met een krop in de keel te luisteren. Goede muziek blijft ontroeren, dat heeft niets met leeftijd te maken", vertelde ze aan de Standaard.
In april 2001 werd er over haar bovendien een documentaire gedraaid, met als synopsis : "In de verbeelding van de verteller is er geen Esther Lambrechts, alleen de ster “La Esterella”, die met een sterrenlimousine uit de ruimte is gekomen om op aarde de taal van de sterren te spreken, m.a.w. om te zingen. Anno 1941, oorlog, een arm naaistertje uit Antwerpen grijpt de kansen die ze krijgt. Anno 2000, La Esterella volhardt koppig in de rol van Diva, ook al werden de grote theaters vaak parochiezalen. Nog steeds luistert ze naar dat ene gebod: “immer schijnen”. Als een vorstin staat ze op het podium, als ze zingt is het kippevel en tranen!". Reactie van de zangeres : "schoon, maar bijlange nie compleet".
Ook in 2001 werd La Esterella door Radio 2 bijgezet in de "Eregallerij van het Vlaamse lied" met een onderscheiding "Voor Een Leven Vol Muziek", samen met Bobbejaan Schoepen, Toots Thielemans, Will Tura & Rocco Granata.

(Auteur: Dirk Houbrechts)

Selectieve discografie

Liedjes die ik steeds graag zong / HeruitgaveLiedjes die ik steeds graag zong / Heruitgave (2011)
levenslied
La Esterella		 Goud van hierGoud van hier (2010)
Populair / Varieté
La Esterella

Verwante items in de databank

Nieuws:La Esterella overleden (12.04.2011)
Persknipsels/Artikels:
(Wat is dit?)		Liedjes geven overleden artiesten eeuwig leven (18.10.2013)
'Mijn stem is de barometer van mijn hart' (16.04.2011)
Afscheid van de ster die immer scheen (13.04.2011)
De dramatische sopraan (13.04.2011)
Diva tot haar laatste snik (13.04.2011)
'Een slabbetje is beneden mijn waardigheid' (08.05.2009)
Muziek tegen geweld (06.05.2003)