Jo Lemaire
Toon enkel: Jo Lemaire, Jo Lemaire + Flouze
| Categorie: | muzikant, artiest / groep |
|---|---|
| Genre(s): | chanson |
Biografie
Jo Lemaire verwerft bekendheid en waardering als zangeres van de groep “Jo Lemaire + Flouze”. Haar nieuwe geluid en prachtige stem, te horen op het debuutalbum “Jo Lemaire + Flouze” (1979) trekt meteen de aandacht van de Europese New Wave kringen. Na twee singles, die door haarzelf werden geproduceerd, en de lp “Precious Time” (1980) boekt ze haar eerste succes bij het grote publiek met een topper van formaat : “Je suis venue te dire que je m’en vais”, een single uit het album “Pigmy World” (1981). Deze prachtige cover van Serge Gainsbourg leverde haar een platina plaat op en een plaats op de compilatie “Il les fait chanter”. Door het afscheid van de zangeres viel de groep Flouze in 1982 uiteen. Een jaar later kwam Jo Lemaire solo naar buiten met “Concorde” (1983), een uitstekende elpee met een Franstalige en Engelstalige zijde. Met dit album, goed voor goud, bevestigde ze definitief haar talent en originaliteit. De lijn werd een jaar later doorgetrokken met een Franstalig album “Jo Lemaire” (1984), waarop zowel rock & roll, funky pop als chanson worden vertolkt. Na drie gouden platen en een korte rustpauze, liet Jo Lemaire opnieuw van zich horen met het opmerkelijke “Duelle” (1990), een plaat vol sobere Franse chansons, weerom goed voor goud. Met “ Heimwee naar huis” maakte ze haar Nederlandstalige debuut (1991). Deze cover was haar bijdrage tot “TURALURA”, het tribute-album voor Will Tura. Jo Lemaire kan ondertussen terugblikken op talloze tournees in binnen en buitenland. Ze nam o.m. deel aan de Transmusicales de Rennes, de Printemps de Bourges, Rock en France, en het zomer Festival de Québec. In 1992 werden de platen “Aujourd’hui” en “ Jo Lemaire-Master Serie” uitgebracht. In 1994 wierp Jo Lemaire opnieuw hoge ogen met “Liverpool”, een CD die in Liverpool werd opgenomen en geproduced door Carmel Mac Court. Aansluitend komt de eerste van 3 succesvolle theatertournees “Tranches de vie” (ong. 80 concerten) in Vlaanderen en Nederland. In 1997 verschijnt “Jour et Nuit”, een erg persoonlijk hoofdstuk. Jo Lemaire doet beroep op bekende collega’s als Frank Boeijen, Wigbert, Dany Lademacher, Wouter Van Belle…. Datzelfde jaar wordt ze ook ambassadrice van de Franse cultuur in Vlaanderen. Ze treedt aan in de Night of the Proms naast Deborah Harry. In 1998 stapt ze voor het eerst het podium op stap als actrice, met een hoofdrol in het muziektheaterstuk “Brel Blues”. 19 chansons van Jaques Brel worden vertaalt in het Nederlands. Er volgt meer Nederlandstalig werk. Op ‘Enkelvoud’ staan vertalingen van eigen werk door gerenommeerde namen in de Nederlandse literatuur als Benno Barnard, Bart Moeyaert, Geert Van Istendael... Eind december staat Jo tezamen met Liesbeth List op de planken. Ze vertolken Brel en Piaf. Het was het startschot voor de theatertournee “Une Vie”, waarin Jo Lemaire een eigentijdse interpretatie brengt van de Franse straatmus. Het succes is zo overweldigend dat Jo ook in 2000 verder blijft toeren met het Piaf-materiaal. Op het einde van dit jaar onderlijnt ze nogmaals haar veelzijdigheid door tezamen met het Vlaams Radio Koor op tournee te gaan doorheen Vlaamse Culturele Centra, Kerken en Musea met een geslaagde ‘Kerst met Jo Lemaire’ voorstelling waarin oude en nieuwe Kerstliederen in diverse bewerkingen en orkestraties aan bod kwamen. In 2001 maakt ze opnieuw plaats voor eigen Franstalige werk. De cd “Flagrants délices” wordt warm onthaalt in de pers. In het najaar van 2003 verschijnt “Jo prend la mer” , een project waarmee Lemaire haar 25 jaar op de planken viert. Het dubbel-album bevat één puur Franstalige cd met nieuwe songs, en een schijfje waarop oude successsen worden hernomen naast liedjes van Bécaud, Brel en Aznavour. De zangeres wordt bijgestaan door negen doorwinterde, Belgische topmuzikanten. (Bron: Muziekcentrum Vlaanderen - Laatste update: 29/10/2003)
Selectieve discografie
 | Jo prend la mer (2003) pop Jo Lemaire |
 | Crossings - Marc Matthys & friends (2003) kleinkunst, Jazz, 20ste eeuw Marc Matthys, Frank Agsteribbe, Jo Lemaire, Viviane Spanoghe, Walter Boeykens Ensemble, Marc Matthys |
|---|---|---|---|
 | Flagrants délices (2001) chanson Jo Lemaire |
Selectieve discografie als medewerker
 | The art of performance (2001) kleinkunst, Rock / Alternative, 20ste eeuw, singersongwriter Belgian National Orchestra, Dirk Brossé, Marc Matthys, Dirk Brossé |
|---|
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Tien Belgische muzikanten over spelen op Rock Werchter (02.07.2005) Vlaams feest met Hollandse dirigent (09.07.2004) Mano Mundo festival (07.05.2003) Kopiëren is stelen (03.05.2003) Kreunend naar record-Nekka (19.02.2003) |
|---|
