Rosita Tahon
Categorie: | muzikant |
---|---|
26.04.1948 | |
Genre(s): | traditionele folk |
Instrument(en): | zang, viool, hommel, percussie, draailier, accordeon, harmonica |
Huidig/voormalig lid van: | 't Kliekske, Rosita & Herman Dewit, Trommelfluit |
Korte beschrijving
In duo met Herman Dewit brengt zij een gevarieerd muziek-en liedprogramma met traditionele Vlaamse volksmuziek gespeeld op zelfgemaakte instrumenten als: draailier, doedelzak, fijferfluit, hommel, blazevere, hakkebord, eenhandsfluit, klompviool enz.
Biografie
Het gezin Tahon, 8 kinderen, leefde in het dorpje Elverdinge enkele kilometers ten noordoosten van Poperinge. In januari 1956 ging de familie zich in het Buizingen vestigen.
Dat kleine Rosita het grootste deel van haar leven langs muzikale paden zou wandelen lag niet voor de hand want Rosita verkoos de lichamelijke boven de muzikale expressie. Het turnen werd een levensdoel, een passie. Niemand verbaasde zich erover dat Rosita, samen met twee andere vriendinnen naar Parnas toog met de bedoeling zich te laten opleiden tot leerkrachten lichamelijke opvoeding. Dat lichamelijk opvoeden bleek geen enkel probleem te zijn, maar er waren ook nog vakken zoals fysica en dat was er te veel aan.
'Volksdansen is ook turnen', dacht Rosita en zij werd meteen een fanatiek dansend lid van de volksdansgroep Vreugd waar haar kersverse lief zich als grote roerganger had aangediend. Er ging voor haar een wereld open. Waarschijnlijk moet het al die jaren ook bij haar wel onbewust hebben geleefd die passie voor volkse gebruiken, muziek en dans, anders zou ze er zich niet zo meteen hebben laten in meevoeren.
Toen begonnen voor haar en voor Herman de avontuurlijke jaren. Het liet zich toen al raden dat Rosita met haar Herman geen rustig leventje zou leiden. Zonder het goed te beseffen zaten zij midden in het Kliekske-avontuur. Tussendoor vonden zij in dat voor hen zo bijzondere jaar '69 nog de tijd om te trouwen.
Naarmate 't Kliekske belangrijker werd in hun leven, ging Rosita zich meer toeleggen op de muziek. Op het podium was zij niet het meisje dat enkel op de trommel slaat en af en toe ook een liedje mag zingen. De selfmade woman leerde draailier, viool, hommel en harmonika spelen en vindt moeiteloos op elk melodietje een tweede stem.
Uit : Kwarteeuw Kliekske (door Jan Heyvaert en Walter Evenepoel)
Verwante items in de databank
Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Het fenomeen van de folkrevival (deel 3) (06.2012) |
---|