Robin Verheyen Trio
Toon ook: Robin Verheyen Trio, Robin Verheyen
| Categorie: | groep / artiest |
|---|---|
| 2003 | |
| Genre(s): | Jazz |
| Huidige/voormalige leden: | Toon Van Dionant, Robin Verheyen |
Korte beschrijving
België? Check. Frankrijk? Check. New York? Check. Weinig jonge jazzmusici spelen met zoveel zelfvertrouwen, flair en creativiteit als saxofonist Robin Verheyen, en even weinig plannen zo doelgericht hun carrière. Ja, je hoort echo’s van Steve Coleman en John Coltrane is zijn spel, maar zijn eigen stem klinkt steeds meer door in zijn trio, in zijn kwartet Orvalectiq, en in het saxofoonkwartet Saxkartel, waarmee hij in 2006 ‘Le Grand Prix du Jury’ won op het Tremplin Jazz Festival in Avignon. Zijn Narcissus Quartet brengt uitsluitend eigen composities, waarbij het de raakvlakken aftast tussen Wayne Shorter en Magic Malik. In 2006 verhuisde de ambitieuze Verheyen, die geen jamsessie voorbij laat gaan, naar Parijs. Hij maakte er met het Giovanni Falzone European Ensemble het gelauwerde Meeting in Paris. Na zes maanden deed hij waar elke jazzmusicus van droomt: hij vertrok naar New York. Samen met Roy Hargrove en Ronen Itzik speelde hij er op de cd van het Roy Assaf/Eddy Khaimovich Quartet, en tussendoor richtte hij een nieuw ‘International Quartet’ op, met niemand minder dan Bill Carrothers op piano, Remi Vignolo op bas en Dré Pallemaerts aan de drums.
Biografie
Het Robin Verheyen Trio werd in 2003 in Leuven opgericht om de nieuwe composities van Robin Verheyen (sax), Martijn Vanbuel (bas) en Toon Van Dionant (drums) uit te voeren. Hiernaast werd ook uit het repertoire van Thelonious Monk en Wayne Shorter geput. Al snel stond de groep in verschillende Belgische jazzclubs op de planken. In 2004 beginnen ze ook aan hun veroveringstocht op de Europese jazzfestivals en winnen ze de Jong Jazz Talent Wedstrijd in Gent. Dit leverde hen het openingsconcert van het Blue Note Festival 2005 op.
Robin Verheyen speelde met o.a. Pierre Van Dormael Vivaces, Brussels Jazz Orchestra, Ecaroh, Dré Pallemaerts, Anne Wolf, Jesse van Ruller, Erik Vermeulen...
Omdat Martijn Vanbuel naar het buitenland vertrok werd Guus Bakker de nieuwe bassist. Hij speelde ondermeer met Michiel Borstlap, Kurt Van Herck, Gino Latucca, Kris Goessens, Dré Pallemaerts, Jasper Blom, Frederic Deplanque, Piet Noordijk....
En Toon Van Dionant tenslotte, mocht o.a. Jeroen Van Herzeele , Peter Hertmans, Bart De Nolf , Toots Tielemans… al van slagwerk voorzien.
(Auteur: Jempi Samyn)
