Hypopotomonstrosesquipedaliophobia

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Hypochristmutreefuzz
Label(s):eigen beheer
Label code:HYPOCD001
Distributeur:V2 Records Benelux
Releasedatum:27.01.2017
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):Rock / Alternative
Taal:Engels

Track-info

1.Finger
2.Gums smile blood
3.Hypochondria
4.Chromakalim
5.Music of spheres
6.Elephantiasis
7.Clam my hands
8.Don't drown
9.One trick pony
10.The spitter

Perscommentaren

(..) "op plaat rijmt 'It's okay’ op 'It's so gay'. Ze zijn niet ingeent tegen puberalitis, maar het is van de hoogdagen van Ween geleden dat we ons daar zo weinig aan hebben gestoord." (...) "Im grossen und ganzen is dit Gentse noiserock, maar Hypochristmutreefuzz trekt zijn kar niet klakkeloos in de diepe voren die te velde door Raketkanon en Drums Are For Parades zijn gemaakt. Ze voegen er een andersoortige groove en een verwrongen, kierewiet popgevoel aan toe. In de spiegelpaleizen van ‘One Trick Pony’, ‘Chromakalim’ en ‘Music of Spheres’ loop je je met plezier een bloedneus, en in de reflecties herken je Liars, Gruppo Pawlowski, Faith No More, Ariel Pink en veel Hickey Underworld." (...) "we tellen tien songs met een eigen smoel. Karpatenkoppen om stront op te sorteren, maar wel van ver te herkennen. 'Hypopotomonstrosesquipedaliophobia': we lusten er pap van." (***1/2)
(fvd), Humo, 24.01.2017, p.174

"Beklemmende noiserock met bloed onder de vingernagels en koud zweet rond de slapen." (...) "hoekige industriële funk met schaduwrijke gitaren, mitrailleurdrums en zompige elektronische grooves. Hypo durft verder te kijken dan de waanzin. Zijn muzikanten zijn geschoold in de jazz én weten wat een goede pophook is. Zijn studiogedaante is minder frenetiek dan zijn avatar op het podium, maar toont vooral dat hij geen onetrickpony is." (***)
Tom Zonderman, De Standaard, 25.11.2017, p.D8

"Hypochristmutreefuzz trekt zijn geluid op uit linke maat soorten à la vroege Evil Superstars, klinisch knetterende synths en drilboorbeats uit het electrohiphoparsenaal van Death Grips en de treiterende noiserock van Girl Band." (***)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 01.02.2017, p.45

(...) "Denk aan de furie van het ­vergeten Eat Lions, de frenesie van Mauro in Evil Superstars en Gruppo di Pawlowski. Maar dan met een ­eigen noisy smoelwerk." (...) "een dwarse maar o zo spannende plaat." (***)
Dennis Van Goethem, Het Nieuwsblad, 27.01.2017, p.20

"Dit is het noiserockgezelschap rond Ramses Van den Eede uit Gent, dat eigenlijk helemaal niet zo noisy klinkt, maar wel heel veel zaken samenbrengt en combineert tot iets verrassend spannends." (...) "Als het al noiserock bevat, dan is het met akkoordenschema's voor gevorderden, met ook invloeden uit hiphop, industrial en progrock. De bandleden waren ook actief bij Sophia, Nordmann en Faces On TV en als producer verrichtte ex-bandlid Jasper Maekelberg (Faces On TV, Warhaus) weer wonderen. Ontdekking!"
Willem Jongeneelen, OOR 2017/02, februari 2017, p.92