Wake up and dream
Track-info
1. | Wake up and dream |
2. | Let it shine |
3. | Hesitation |
4. | Buddy |
5. | Let's plan a miracle |
6. | Bad year for Rock'n Roll (Part 2) |
7. | Getting ready for luck |
8. | The easy way in (Kim Basinger) |
9. | Maybe this is the end |
10. | Too much of everything |
Perscommentaren
"zijn beste, want meest relaxte, [plaat] tot dusver. Hij heeft niks meer te bewijzen, en maakt zijn muziek voor mensen die dezelfde platen als hij in de kast hebben staan: Dylan, Tom Petty, Stones en - waarom ook niet - Lowell George. 'Wake Up and Dream' is speels en silly. Let wel: silly zoals 'Miss You' van The Stones dat is, en niet zoals The Mike Flower Pops." (...) "een plaatje voor mensen die weten dat het slechts rock-'n-roll is, maar dat nu eenmaal tof vinden. Iets voor u?" (***1/2)
(vc), Humo, p.162, 12.04.2016
"Liedjes over je niet thuis voelen, twijfel, narcisme en een grappig eerbetoon aan The Pixies. Verhalende songs met een bijzondere kijk op de wereld, grapp¡ge conversaties, inclusief een remake van zijn Bad Year For Rock & Roll, over de horny boy op feestjes die uiteindelijk
uit verveling op zoek gaat naar porno." (...) "Freebee geniet van verwarring zaaien, maar schrijft daar steeds wel verdomd goede songs voor. Soms gevoelig, soms hilarisch. Want al zijn al zijn ergernissen oprecht, er mag ook gelachen worden om de overvloed in onze consumptiemaatschappij en gedanst op zijn catchy hooks."
Willem Jongeneelen, OOR april 2016, p.83
"Blazers en een vrouwenkoortje geven een soulvolle dimensie aan een dozijn warme songs. Die zijn nooit minder dan degelijk en worden als vanouds geschraagd met teksten die bulken van kleine filosofieën, fijne doordenkers en spitse oneliners." (...) "Echt nieuwe horizonten verkent het alter ego van Tom Van Laere op deze zesde plaat niet. Of dat dan zo nodig moet, wil een mens zich daarbij afvragen." (...) "de meest frisse, onderhoudende en evenwichtige Freebeeplaat in jaren." (****)
Gunter Jacobs, Gazet Van Antwerpen, 07.04.2016, p.25
"Speels, zomers en relativerend zijn codewoorden op een album dat zelfs een flard Dromen zijn Bedrog bevat, het eigen Bad Year for
Rock-’n-roll herneemt en met Easy Way in (Kim Basinger) een volbloed eerbetoon aan The Pixies bevat." (****)
Stef Vanwoensel, Het Belang Van Limburg, 08.04.2016, p.21