Ill
Track-info
| 1. | High school lawyer |
| 2. | DWAMGOZ |
| 3. | Colossal no |
| 4. | DIY Lamborghini |
| 5. | Pegasus god cloth |
| 6. | Seeing eye friend |
| 7. | Conquistador |
| 8. | Bow legged |
| 9. | Floor opened up |
| 10. | Chill their souls |
| 11. | Weedgreed |
Perscommentaren
"Ill deelt net zo'n oplawaai uit als de vorige twee Hickeys. Dat betekent: verschroeiende noiserock die prompt een wolk van rook om je hoofd doet ontstaan, maar waarin altijd wel een verleidelijke pophook te onderscheiden valt" (...) "alweer ziekelijk goed." (****)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 22.04.2015, p.43
"Een puike, lekker lawaaierige rockplaat voor een publiek dat weet wie The Melvins en The Jesus Lizard zijn. Wie deze songs tijd geeft, hoort ze openbloeien in al hun wrangheid." (***)
Sasha Van der Speeten, De Standaard, 22.04.2015, p.D9
(...) "Op Ill klinkt de band [..] als herboren. Daar zal vast de opvolger van [Jonas] Govaerts, ene Tim Vanhamel (Millionaire, Magnus), iets mee van doen hebben. Zijn komst heeft de groep zowaar vleugels, nieuw elan, pit, gekte, groove en een berg geweldige liedjes opgeleverd."
Willem Jongeneelen, OOR 2015/06, juni 2015, p.84
"De derde of zieke van The Hickey’s waarop ‘High School Lawyer’ alvast een robuust meeslepende aftrap mag geven, met heerlijk breed uitwaaierende gitaren die we ook zo konden smaken op Cave Ins ‘Jupiter’. In het kielzog dadelijk de eerste brutale kopstoot van de plaat: ‘DWAMGOZ’. Het geweld is overigens nóg spaarzamer dan op voorganger ‘I’m Under The House I’m Dying’. We horen nog wat heetgeblakerde furie op ‘Pegasus God Cloth’ en op ‘Floor Opened Up’ krijgen we een verknipte mongoloid-riff die gespeeld lijkt door The Replacements. Maar meestal is het echter zachtjes meedeinend headbangen op midtempo songs. De ritmetandem Wouters/Tsakiridis lassen strak de naden van het ijzersterke frame in elkaar, de gitaar- en spaarzame keyboard-ornamenten zorgen voor de bedwelming. Vanhamel integreert zich als een Antwerpse Berber, en zorgt tevens voor een lichte funky toets. Younes Faltakh verkent dan weer andere registers van z’n stem en wordt zelfs ondersteund (Beach House-fan zijnde) door achtergrondkoortjes. Evolutie heet zoiets, maar dan in de goede zin van het woord."
(boo), RifRaf #265, mei 2015, p.19
