Fight eat sleep
| Type: | album |
|---|
| Formaat: | CD |
|---|
| Uitvoerder(s): | Too Noisy Fish |
|---|
| Label(s): | RAT Records |
|---|
| Label code: | RAT 022 |
|---|
| Releasedatum: | 09.2013 |
|---|
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
|---|
| Genre(s): | Jazz |
|---|
| Taal: | Instrumentaal |
|---|
Track-info
| 1. | Bring it home / Oh God |
| 2. | In dust we trust |
| 3. | Necrophilology |
| 4. | Defenestration |
| 5. | PTMA |
| 6. | Turkish laundry |
| 7. | Slow B |
| 8. | Jazz invaders |
| 9. | Segmented |
| 10. | Fast B |
| 11. | Watch the dark |
Perscommentaren
- One of the Top 10 albums of the year -
Laurence Donohue-Greene, New York City Jazz Record (12.2013)
"Het trio van Too Noisy Fish vliegt er meteen in met 'Bring it home/Oh God', een denderend stuk met een bluesy randje." (...) "uitbundig en brutaal pianowerk, met de solide bas van Kristof Roseeuw opvallend vooraan gemixt en het fantasierijke slagwerk van Teun Verbruggen." (...) "Dit is speelse, dwarse, soms dramatische muziek met veel knipogen." (****)
Karel Van Keymeulen, De Standaard, 31.08.2013 p.C16
"Too Noisy Fish is een spin-off van Flat Earth Society (FES) en bedrijft eenzelfde soort droge humor als de geschifte Gentse bigband van Peter Vermeersch. Er zijn 'vechtnummers' en 'slaapnummers'. De eerste halen inspiratie uit grillige bebop met aroma's van Monk, Solal, Mengelberg en Kris Defoort, de laatste slepen zich soms tergend traag voort." (...) "Too Noisy Fish beschouwt een plaat als convergentiemoment om in de daaropvolgende concerten de teugels te vieren. Dat wordt nog plezierig."
Didier Wijnants, De Morgen, 26.09.2013, p.M8
(...) "net als het zootje ongeregeld van FES, is ook Too Noisy Fish niet voor een gat te vangen. Deze cd, opgenomen in San Francisco bij Tom Waitsproducer Oz Fritz, put veel inspiratie uit de jazz, maar net zo goed uit veel andere muzikale uithoeken. Boeiend van begin tot eind, en gekruid met pittige humor, inclusief telefoongerinkel en geluidjes uit Space Invaders." (****)
(pdb), Het Nieuwsblad, 05.10.2013, p.55
"Het was spannend uitkijken naar de nieuwe cd van dit trio. Er was namelijk geweten dat de heren in Californië gingen opnemen bij niemand minder dan Oz Fritz, bekend van zijn werk met o.a. Bill Laswell, Tom Waits en Primus. Wat zou hij aanrichten met deze vrijbuiters uit de Belgische (jazz)scene? ‘Fight Eat Sleep’ (een rechtstreekse verwijzing naar FES waar het trio deel van uitmaakt) werd uiteindelijk best of both worlds. De gedurfde en humoristische instelling van Too Noisy Fish bleef gehandhaafd, zowel in de titels (‘In Dust We Trust’, ‘Turkish Laundry’, ‘Defenestration’,….) als op muzikaal gebied (referenties reiken van Andrei Tarkovsky tot het populaire spelletje Space Invaders). Fritz levert zelf een aantal details (waaronder persoonlijke telefoonflarden) en stelt de focus net wat scherper dan op het debuut ’Fast Easy Sick’. Pop- en rockfans willen we verleiden door de naam Van Dyke Parks te citeren, jazzcats die net wat verder willen gaan dan The Bad Plus en E.S.T. doen hier eveneens hun voordeel mee."
(gtb), RifRaf #250, november 2013, p.23
