Anatomie van de melancholie
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | Jan Swerts |
| Label(s): | Universal Music Belgium |
| Label code: | 371.772-1 |
| Releasedatum: | 02.2013 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Genre(s): | singersongwriter, 21ste eeuw / hedendaags |
| Taal: | Engels, Instrumentaal |
Track-info
| 1. | Al wa doo op volgt |
| 2. | Zo bleek zal ik zijn |
| 3. | Een verlangen naar ontroostbaarheid |
| 4. | De doden die nog levend zijn |
| 5. | De kapel van het niets |
| 6. | Meer is er niet |
| 7. | Gevallen daar of daar |
| 8. | Voor de deugd |
| 9. | Na de deugd |
| 10. | Verdriet, dat zijt ge |
"Sommige muziek is zo mooi dat ze zich kan meten met de stilte, en Weg, het twee jaar oude debuut van Jan Swerts, hoort zeker in de categorie thuis. Deze nieuwe is wat voller gearrangeerd, maar los van die strijkers, gitaar, bugel, trompet en de abstracte gezongen stukken blijft zijn herfstige pianospel ook dit keer centraal staan. Swerts bezet het stemmige niemandsland tussen Sigur Rós en Wim Mertens, zonder voor een van beiden onder te moeten doen." (****)
Bart Steenhaut, De Morgen, 01.02.2013, p.34
"De muziek klinkt heel traag, met vanuit de piano aangezette poëzie, die niet verder aangekleed wordt dan noodzakelijk, met vooral strijkers. Swerts zingt hoog. Hij klinkt bedachtzaam maar trefzeker, als een chirurg. Zijn songs ademen een winterse hang naar zuiverheid en onthechting uit, maar tegelijk baden ze ook in fragiele weemoed. Een soms wat verontrustende combinatie." (****)
Peter Vantyghem, De Standaard, 02.02.2013, p.c20
"De nummers zijn, net als die op 'Weg' opgetrokken rond de minimalistische pianomotiefjes van Swerts, al zijn de arrangementen ditmaal sterker uitgewerkt: de strijkers die in 'Zo Bleek Zal Ik Zijn' beheerst meehuilen, het mijmerende koper in 'Een Verlangen Naar Ontroostbaarheid' of de verrassende elektrische gitaar in 'Meer Is Er Niet'. (...) 'Anatomie Van De Melancholie' biedt precies wat de titel belooft. Onverbeterlijke optimisten kunnen zich maar beter onthouden, alle anderen vinden hier eindeloos soelaas." (****)
Christophe Verbiest, Humo 3779, 5.2.2013, p. 161
"Het Sportpaleis zal Jan Swerts hiermee nooit vullen. Maar de harten en hoofden van individuele luisteraars raakt Anatomie van de melancholie met grote trefzekerheid. Wie Wim Mertens of Johan Johannsson in de kast heeft staan, zelfs de grote schare Sigur Ros-fans, kan door Jan Swerts aangenaam worden verrast." (****)
Stef Vanwoensel, Gazet Van Antwerpen, 09.02.2013, p.65
"De beklemmende leegte heeft Swerts alvast onder de knie, want op deze opvolger voor het uitstekende Weg van drie jaar geleden wordt evenveel nagedacht over de stilte dan over de noten die ze doorbreken. Er spreekt grote bewondering voor Mark Hollis en Wim Mertens uit die stilte, en over de manier waarop piano als rode draad omzwachteld wordt met bugel, contrabas, hoorn, viool en andere subtiel geplaatste strijk- en blaasinstrumenten. (...) Muziek waarvoor de nachtradio is uitgevonden." (****)
Jonas Boel, Knack 07, 13.02.2013, p. 47
"De Engelstalige teksten van de nummers zijn even fraai als de schilderijen (vervaardigd door Stijn Felix) in het boekwerkje van de hoes. (...) Op het album horen we naast die prachtige pianoakkoorden grootse strijkers- en blazerspartijen in stukken genaamd Na De Deugd en Verlangen Naar Ontroostbaarheid; trage, bloedstollend mooie songs. 'Sommige muziek is zo mooi dat ze zich kan meten met de stilte', aldus de recensent van De Morgen. Kom daar maar eens om bij die stratenmakers voor mijn deur."
Willem Jongeneelen, OOR 13, december 2013, p. 93
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | 'Alles is vergankelijk' (09.03.2013) JAN SWERTS (06.02.2013) Het minimalisme van Jan Swerts (29.01.2013) |
|---|
