Concertos for orchestra
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Componist(en): | Jef Maes, Norbert Rosseau, Arthur Meulemans |
| Uitvoerder(s): | Antwerp Symphony Orchestra |
| Dirigent(en): | Edo de Waart |
| Label(s): | Royal Flemish Philharmonic |
| Label code: | RFP002 |
| Releasedatum: | 02.2012 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Plaatsingsnummer: | 002461 |
| Genre(s): | 20ste eeuw |
Maes Jef: concertante ouverture (1961)
Rosseau Norbert: Concerto voor orkest nr. 1 op. 37
Meulemans Arthur: Concerto voor orkest nr. 1 (1953), Concerto voor orkest nr. 2 (1956-7)
****
De Concertos for orchestra-cd opent met de Concertante ouverture van Jef Maes. Maes was één van de oprichters van De Filharmonie en dit werkje gold jarenlang als één van de lijfstukken van het orkest. Toch wordt bij beluistering ook duidelijk waarom het van het repertoire was verdwenen. Veel originaliteit spreekt uit de rechttoe rechtaan-deuntjes van Maes niet. []Centraal op de tweede cd staan de twee Concerti voor orkest van Arthur Meulemans uit de jaren 1950. Met duidelijke invloeden van Debussy en Ravel en de wat hoekige neoklassieke trekjes, vond Meulemans een frisse balans tussen romantische traditie en meer eigentijdse accenten. Beide concerti zitten goed in elkaar en blijven boeiend om naar te luisteren.
(Rudy Tambuyser, Focus Knack 18.01.2012)
Alle werken op de eerste cd uit de B-serie zijn stuk voor stuk composities die aan (her-)ontdekking toe zijn. Opener is de pittige, neoromantische Ouverture concertante (1961), jarenlang het lijfstuk van het orkest, van Jef Maes die in 1955 medeoprichter was van het orkest dat toen de Philharmonie van Antwerpen heette.
Verrassend fris, dartel en heel bevattelijk is het Scherzo uit het eerste Concerto voor orkest 1947) van Norbert Rosseau van wie je geneigd zou zijn het meest modernistische werk op deze cd te verwachten. Maar Rosseau is een componist die niet onder één noemer te vangen is. Alleen daarom is het jammer dat niet het volledige werk werd opgenomen; misschien houdt dit ene werk op zich nog een wel meer verrassingen in. Hoofdmoot zijn de Concertos voor orkest nr. 1 & 2 (1953 en 1956-57) van Arthur Meulemans, aanleunend bij de tonale traditie maar lonkend naar het modernisme: motorische ritmiek, geen vloeiende lyrische lijnen maar brokkelige melodische motieven, exuberante orkestratie resulterend in partituren die van de musici het uiterste vereisen.
(Jaak Van Holen, Vlaanderen nr. 339 p. 64, 2012)
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Jef Maes, Norbert Rousseau, Arthur Meulemans (02.2012) |
|---|
