Eleonore

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):The Bony King of Nowhere
Label(s):Helicopter Records, PIAS Belgium
Label code:481.A022.220
Releasedatum:14.02.2011
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):singersongwriter
Taal:Engels

Track-info
1.Sleeping miners
2.Girl from the play
3.The garden
4.Going home
5.Hear them calling
6.The poet
7.Eleonore
8.Some are fearful
9.Mother

Perscommentaren

"Bram Vanparys aime les paradoxes: composer un folk mélancolique mais jamais larmoyant, épuré et luxuriant." (...) "Eleonore n'a rien d'un album de reine des neiges: il apelle à se recueillir dans une cabane éclairée à la bougie, à se pelotonner sous un duvet de cygner noir." (***1/2)
Noémie Lecoq, Les Inrockuptibles no. 838-839 (21.12.2012)

"Feit is dat Eleonore je adem op eenzelfde eigenzinnige manier doet stokken met indiefolksongs die gekruid worden met zijn ondertussen bekende arrangementjes en bibberende stem, maar doordat die muziekstukjes wat strakker afgelijnd zijn, komen ze als een blok op je af. En ontsnappen is onmogelijk." (****)
Pieter-Jan Symons, De Morgen, p.49 (07.02.2011)

"De liturgische, woordeloze klaagzang en de gedempt geplukte gitaar waarmee de plaat opent, geven de eerste woorden van 'Sleeping Miners' meteen een smak meer diepgang dan er op papier van afstraalt. 'Can you hear the wind, how slow it blows?' vraagt Vanparys met een voorzichtige bariton die ons een beetje aan Ryan Adams doet denken, en we zijn meteen mee. De kracht van The Bony King schuilt in zijn onwrikbare melodieën en refreinen, waardoor hij zonder tekstueel alles vol te schilderen toch heelder verhalen op het widescreen in ons hoofd weet te projecteren." (...) "En dan 'The Garden' , een song met het DNA van een single, ook al is het er voorlopig geen, vernemen wij. Voor de strofes kruipt Vanparys als een volleerd methodacteur in de huid van Leonard Cohen, om vervolgens een refrein te plaatsen dat u zelfs na één keer horen met de beste wil van de wereld niet meer uit het hoofd krijgt. Niet dat u dat zou willen, overigens." (...) "Conclusie: met 'Eleonore' laat The Bony King of Nowhere horen dat hij een volwassen en veelzijdig songschrijver is geworden met nog een heel oeuvre in de mouwen." (***1/2)
Jurgen Beckers, Humo #3676, p.162 (15.02.2011)

"Wie dacht dat het razend knappe debuut van The Bony King of Nowhere een toevalstreffer was, mag nú zelfkastijdend richting platenboer beginnen te schuifelen: opvolger Eleonore is nog beter. Bram Vanparys haalt als songschrijver én als zanger een niveau dat hier te lande maar zelden wordt gehaald." (...) "Vanparys [blijft] hoofdzakelijk de grenzen van folk en kamerpop aftasten. Het resultaat: negen songs om u - of nog beter: dank u - tegen te zeggen." (****)
Vincent Byloo, Focus Knack, p.39 (16.02.2011)

"Bram Vanparys alias The Bony King of Nowhere heeft een fikse sprong voorwaarts gemaakt. Twee jaar na zijn bejubelde debuut verblijdt hij ons met een klassieke singer-songwriterplaat." (...) "Zo sober de verpakking is, zo puur is de muziek, die opnieuw gedragen wordt door zijn hemelse stem." (...) "De jonge Gentenaar vormt op Eleonore voor de tweede keer een gouden duo met de producer Koen Gisen. Die dompelde de naar Amerikaanse folk en country teruggrijpende liedjes onder in prachtige, heldere sixtiesklanken. 'The garden' ontroert door zijn kale, coheniaanse verpakking en door 'Sleeping miners' waart de melancholie van Neil Young, maar Vanparys heeft toch vooral zijn eigen stem gevonden." (****)
Tom Zonderman, De Standaard, p.54 (12.02.2011)

"Nog meer dan op de eerste plaat stralen de Belgen geestdrift en overtuigingskracht uit. Niet alleen met de zang, maar ook met de andere instrumenten. Vooral de toetsen van Cleo Janse plaatsen nadrukkelijk een uitroepteken achter de zeggingskracht van Eleonore. Samen met producer Koen Mortier zette de band de opnamestudio naar zijn hand en smeedde ongeremd een fraai singer-songwriteralbum."
Hans Van Der Maas, OOR 03, april 2011, p. 73

"“What you see is what you get”, zingt Bram Vanparys op de tweede plaat van zijn nu folk-alias The Bony King Of Nowhere. Vanparys verstopt zich niet langer achter een surrealistische layout maar staat met zijn gezicht - hij lijkt op een geloofwaardige sixties-zanger - op de hoes van ‘Eleonore’. De zanger en z’n muziek moeten volstaan. En dat de songs voor zich spreken bewijzen Vanparys en zijn band met verve. De verwachtingen die gerezen waren na ‘Alas My Love’ (één van dé Belgische releases van 2009) worden ruimschoots overtroffen. Terwijl de voorganger eerder een sfeerplaat was, focust ‘Eleonore’ op classic songwriting waarbij je soms aan Cohen, Dylan, Morricone (‘Hear Them Calling’) Neil Young (luister naar de akkoorden van ‘Mother’) en Fleet Foxes (het koortje van ‘Sleeping Miners’) denkt. Nog beter nieuws is dat de signatuur van verhalenverteller Vanparys een eigen merk is geworden. Radiohead, Devendra Banhart? Niet langer invloeden van opgemerkt tijdens de beluistering van ‘Eleonore’. De productie van Koen Gisen is smaakvol en geloofwaardig, Vanparys gouden stem is hors categorie en ‘Girl From The Play’ is een prachtige tearjerker: let op dat je geen oog uithuilt, om het met de woorden van de RifRafoppersmurf (sf) te zeggen. Coherente plaat, ontroerende songs, sterke zanglijnen. Top! Proficiat met die eerste RifRaf-cover, Bram!"
Bram Vermeersch, RifRaf #222, februari 2011, p.11

Verwante items in de databank

Persknipsels/Artikels:
(Wat is dit?)		The Bony King of Nowhere - Eleonore (04.2011)
Knokige koning gaat tot op het bot (24.02.2011)
'Mijn plaat is nog een beetje te perfect' (12.02.2011)
Belpop a go-go (09.02.2011)
'Ik twijfel niet meer aan mijn woorden' (07.02.2011)