Ravel Maurice
Type: | album |
---|---|
Formaat: | CD |
Componist(en): | Maurice Ravel |
Uitvoerder(s): | Claire Chevallier, Anima Eterna Brugge, Gunter Carlier |
Dirigent(en): | Jos van Immerseel |
Label(s): | Zig-Zag Territoires |
Label code: | ZZT 060901 |
Distributeur: | Harmonia Mundi |
Releasedatum: | 30.09.2006 |
Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
Plaatsingsnummer: | 001472 |
Genre(s): | 20ste eeuw |
1. Bolero
2. Pavane une infante defunte
3. Concerto pour la main gauche
4-7. Rapsodie espagnole
8. La Valse
Claire Chevallier (piano Erard 1905)
Ravel on period instruments brings results of striking clarity....In short it is the perfect showcase for period instruments from early in the th centruy.
(Edward Greenfield, The Gramophone October 2006, p. 67-68 (15.09.2006)
3 stemvorkjes van Diapason
Un Ravel très "Art et Essai"...
(François Laurent, Diapason nr. 540 oktober p. 116)
Jos van Immerseel approche les compositeurs avec les instruments de leur temps. Après avoir enregistré Haydn, Schubert et Tchaïchovski, il propose d'écouter Ravel d'une oreille neuve.
(Philippe Venturini, Le Monde de la Musique nr. 313, oktober 2006 p. 72)
****
Bijzonder is het om het concerto voor de linkerhand te horen vertolken op een Erard uit 1905. Soliste Claire Chevallier zorgt voor een goed overdachte, technisch erg gave en verbeeldingsvolle versie van dit werk. Zij wordt daarbij gesteund door een heerlijk grommend en rauw klinkend Anima Eterna.
(Bart Tijskens, M&W november 2006, p. 26)
Een 9 van Luister
Van Immerseel maakte hier de keuzes en bereikt een ideaal samengaan van muzikale research en bezield musiceren.
(Hans Quant, Luister, december-januari 2006, p. 23)
****
« …Jos van Immerseels eigenzinnigheid in de omgang met populaire werken is aanstekelijk, ook nu weer. De nieuwe kleuren die de oude instrumenten in Ravels ‘Bolero’ geven, zijn wonderlijk – maar hoe weten we of ze juister zijn ?
Dat hangt, zoals we uit moderne opnames weten, voor een groot deel van de dynamische afweging af. Wel volledig overtuigend is het volgehouden relatief trage tempo; al moet zelfs Van Immerseel moeit doen om naar het einde toe
niet te versnellen… Absoluut geslaagd is de indroevige, desolate klank van de ‘Pavane pour une infante défunte’; de contrasten in de ‘Rapsodie espagnole’ moeten daar nauwelijks voor onderdoen. Het pièce de résistance is het concerto voor de linkerhand, dat dankzij de absoluut doorzichtige klank van de Erardpiano uit 1905 en de doodsverachting van Claire Chevallier klinkt als wat het is: het muzikale testament van een lucide, gespleten man.”
(Stephan Moens, De Morgen, 27.09.2006, p. 8)
“…Bij het ‘Concerto voor de linkerhand’ dat Ravel destijds voor de Oostenrijkse pianist Wittgenstein componeerde, stond de Erardvleugel uit 1905 van Claire Chevallier centraal. De mechanische en sonore kenmerken van dat instrument
inspireerden de musici en Claire Chevallier in het bijzonder tot een lezing die nieuwe expressieve horizonten verkent.
Wat het orkest betreft grepen van Immerseel en Anima Eterna naar het Franse instrumentarium uit Ravels tijd en naar darmsnaren bij de strijkers. Het levert verrassende klankkleuren op, vooral wanneer Ravel in de ‘Rapsodie Espagnole’
zijn belangstelling voor het hispanisme exploreert. Maar voor de meeste luisteraars zal ongetwijfeld Ravels ‘Bolero’ het meest tot de verbeelding spreken in deze nieuwe versie…Van Immerseel herkende vooral het strenge, strakke en ingehouden tempo waarin de solisten slechts een beperkte vrijheid genieten. Dat resulteert in een zorgvuldig opgebouwde ‘Bolero’ die statig en krachtig klinkt, maar zonder de extatische saus die er zo vaak onvergegoten wordt. Het werk duurt bij van Immerseel vier minuten langer dan in de gemiddelde hedendaagse opname. Het spaarzame vibratogebruik dient bovendien de knappe orkestratie die Ravel in dit werk uitwerkte. En zo dringt van Immerseel door naar de kern van dit eigenaardige werk waarmee de Franse componist wereldfaam oogstte.”
(Tom Eelen, De Tijd, 23.09.2006)
***
“…Naast al die kunstige dansmuziek, is het dramatische concerto voor de
linkerhand een vreemde eend in de bijt. Claire Chevallier kleurt op haar Erard
vleugelpiano uit 1905 deze zeldzame sombere momenten van Ravel nog donkerder in. Het nuancespel bij Ravel krijgt met deze opname een boost.”
(Véronique Rubens, De Standaard, 14.10.2006)
****
“…Absoluut geslaagd is de indroevige, desolate klank van de ‘Pavane pour une infante défunte’; de contrasten in de ‘Rapsodie espagnole’ moeten daar nauwelijks voor onderdoen. Het pièce de résistance is het concerto voor de linkerhand, dat dankzij de absoluut doorzichtige klank van de Erardpiano uit 1905 en de doodsverachting van Claire Chevallier klinkt als wat het is: het muzikale testament van een lucide, gespleten man.”
(Stephan Moens, De Morgen, 27.09.2006)
Verwante items in de databank
Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Ravel (12.2006) Maurice Ravel (11.2006) Ravel d'hier et d'aujourd'hui (10.2006) Maurice Ravel (10.2006) Ravel (10.2006) |
---|