The Armstrong mutations
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | Flat Earth Society |
| Label(s): | Zonk! |
| Label code: | 008 |
| Releasedatum: | 05.2003 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Genre(s): | Jazz |
InfoBinnen de Ancienne Belgique leeftde reeds lang de idee om iets rond Louis Armstong te doen. Het oog viel op Peter Vermeersch en FES omdat AB Vermeersch' manier van werken knap vindt en omdat FES van internationale klasse vindt. Het resultaat was te horen op De Boterhammen in het Park 2002. Herwerkte Armstrong-klassiekers in een herkenbaar FES-jasje., met een duidelijke FES-stempel.
Track-info
| 1. | Spooks! |
| 2. | St. Louis Blues |
| 3. | Memphis Bound |
| 4. | Black and blue |
| 5. | Intro's |
| 6. | Perdido street blues |
| 7. | (Little) King ink |
| 8. | Lucky Ol' Sun |
| 9. | Caravan |
| 10. | Do you call that a buddy |
| 11. | What a wonderful world |
| 12. | I got plenty o'nuttin |
| 13. | Funeral & Binche |
**** KNACK 21/05/2003
"FES, een orkest dat we voor het gemak maar een avant-gardistische big band zullen noemen, stroopte het oeuvre van Armstrong tot op het karkas, rammelt af en toe eens aan een bekend klinkende rib, en is voor de rest gewoon zichzelf. St. Louis Blues sleurt u mee in een halfdronken street parade . Black and Blue daalt af in de arduinen kelder van Vermeersch' hoofd, waar zangeres Anja Kowalski in zwart leer op u staat te wachten. Perdido Street Blues is dan weer speels, zij het met tot spleetjes dichtgeknepen oogjes van venijn. Klinkt wat vergezocht, zegt u? Misschien. Maar The Armstrong Mutations is een plaat zonder compromissen, vol muzikale durf en kunde, en gespeeld door een bende die met zichzelf kan lachen. Kortom: niet te missen." (Bart Cornard)
DE STANDAARD, 06/05/2003:
"We kregen hem niet kapot, al hebben we een serieuze poging gedaan'', is het eerste wat Peter Vermeersch zegt over de cd The Armstrong mutations. En jawel, Armstrong ging het FES-bad in. Ze tooien hem op met scratch-, keyboards- en gitaargeluiden, stoppen de King of the Zulu's in een hedendaagse soundscape. Maar ze laten zich ook goed gaan, blazen uitbundige partijen, halen er Jan Hanlo's ,,St.Louis blues'' bij en maken van "Lucky ol' sun" zelfs een soort smartlap.
FES doet zijn reputatie van oncontroleerbare big band, een kruising tussen het Sun Ra Arkestra en een op hol geslagen feestfanfare, eer aan." (Karel Van Keymeulen)
****JAZZMOZAÏEK 2003 nr. 2:
"Niet zomaar een hommage voor een jazzicoon. Wel een avontuurlijke, en voor sommigen misschien wel schokkende, aanpak van songs die min of meer met Louis Armstrong worden geassocieerd. ... Deze Big Band op vette diezel maakt bizarre bokkesprongen, citeert vrij uit een eeuw muziekgeschiedenis, swingt als de hel en geeft een nieuwe betekenis aan de term hot jazz. En King Louis? Hij grijnst en hoort dat het goed is: man, more mutations, please!" (JR)
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Tussen precisie en knoeien (06.05.2003) |
|---|
