Mount Everest
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | Buurman |
| Label(s): | Universal Music Belgium |
| Label code: | 275626-7 |
| Releasedatum: | 11.2010 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Genre(s): | nederlandstalige pop |
| Taal: | Nederlands |
Track-info
| 1. | In Godsnaam |
| 2. | Mount Everest |
| 3. | London Stansted |
| 4. | Speling van het zonlicht |
| 5. | Zweef |
| 6. | Omarm mij |
| 7. | Alles in zwart-wit |
| 8. | Casablanca |
| 9. | Seks en slechte whisky |
| 10. | Rockster |
| 11. | Sommige mensen |
| 12. | Tot de zon weer voor u schijnt |
"Mount Everest is nog geen dertig seconden bezig of je hoort al dat de groep een ingrijpende metamorfose heeft ondergaan. Twee jaar intensief touren heeft tot een grootsere, robuustere sound geleid. Maar net zo goed: tot meer intimiteit. Er duiken genoeg instrumenten op om een heel orkest mee te bevoorraden, maar net zo goed is één enkele piano of een spaarzaam aangeslagen gitaar soms genoeg om een krop in de keel uit te lokken. En die ontroering, daar draait het om bij Buurman. Vreugde. Melancholie. Geluk. Weemoed. Heimwee. En soms al die dingen tegelijk. Noem een emotie en ze komt aan bod. Geert Verdickt is dan ook een songschrijver die de kunst verstaat om een verhaal te vertellen dat zich als een film voor je ogen ontrolt." (...) "Met Mount Everest heeft Buurman immers datgene gedaan waar we de groep eerlijk gezegd zelf niet toe in staat hadden geacht: dat nagenoeg perfecte debuut van twee jaar geleden nog overtreffen." (****)
Bart Steenhaut, De Morgen, p.48 (06.11.2010)
"Op zijn tweede album trekt Buurman de meest passionele registers open. Zelden klonk Nederlandstalige rock zo romantisch en gedreven." (***)
Peter Vantyghem, De Standaard, p.D7 (08.11.2010)
"Een stevige, dynamische, meeslepende plaat"
Peter Vantyghem, De Standaard, p.c18 (13.11.2010)
"De tweede van Buurman . 'Mount Everest' bereikt al in opener 'In godsnaam' een grandeur Elbow waardig. 'Ik weet niet of dit lied de tijden zal doorstaan / Ik weet niet of dat eigenlijk wel een punt is' zingt Geert Verdickt , wiens teksten allemaal afdrukken van diepdrukken zijn, en achter zijn rug rolt een donkere golf aan die toehoorders meteen op hun plaats zet. Na een minuut kan het al niet meer stuk, en het gáát ook niet meer stuk: met een beetje hulp van vrienden als Tom Van Laere en Lars Van Bambost baarden de vijf uit Heers een doorleefde, uitstekende plaat die je doet vergeten dat je naar 'Nederlandstalige rock' zit te luisteren. Limburg boven, o ja." (***1/2)
Christophe Verbiest, Humo#3663, p.167 (16.11.2010)
"De groep is erin geslaagd om in het niemandsland tussen Vlaamse rock, kleinkunst en Nederlandstalige pop (...) een geheel eigen plaats te creëren. Dat alles dankzij knappe liedjes met een sterk beeldend karakter. (...) Zelden heb ik iemand zo knap in drie minuten een onmogelijke liefde horen beschrijven als in London Stansted."
Willem Jongeneelen, OOR 05, juni 2011, p. 71
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | 'Ik wil ook bemind worden als ik niet op een podium sta' (25.01.2011) 'Liedjes zijn een afdruk van je ziel' (08.11.2010) Beter dan een verre vriend (****) (06.11.2010) |
|---|
