La casa de las musiquillas ocultas
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | Dick van der Harst |
| Label(s): | Codaex |
| Label code: | CX 4009 |
| Releasedatum: | 10.2002 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Genre(s): | Europese folk |
InfoNaar aanleiding van de opening van Brussel 2000 maakte Dick van der Harst, huiscomponist van Het Muziek Lod, de suite 'Huis der verborgen muziekjes'. Van der Harst ging hiervoor op zoek naar Brusselse muzikanten met een verschillende culturele achtergrond en bracht hen samen: de Galicische vrouwengroep Ialma, de folkgroep Orion, jazzpercussionist Frédéric Malempré, klassiek zangeres Katelijne Van Laethem, pianist-percussionist Fabian Fiorini, kamermuziekensemble Oxalys, Amparo Cortès en flamencodanseres Sofia Yero. Het resultaat is een suite vol meerstemmigheid.
Amparo Cortes (flamenco vocals), Katelijne Van Laethem (sopraan), Sofia Yero (flamenco dance), Fabian Fiorini (piano), Frédéric Malempré (percussion), Dick Van der Harst (bandoneon, gitaar), Oxalys, Ialma, orion
Track-info
| 1. | Nana / Calores |
| 2. | Attention |
| 3. | Joie en plaisance |
| 4. | Mozart kv 917 |
| 5. | Canto de cabaleiros |
| 6. | Attention |
| 7. | Chang |
| 8. | Das kinderspiel |
| 9. | Deseo/ Sevillanas |
| 10. | Cabaleiras galopeando |
| 11. | Chang |
| 12. | Romanza |
| 13. | Ruada de liñares |
| 14. | Buléria del Vooruit |
| 15. | Siguiriyas |
| 16. | No pude decirte adiós/ Siguiriyas |
| 17. | Lena |
| 18. | Ma 'Mije un tamm paper Gwenn |
| 19. | Irish reelds |
| 20. | Nana free |
| 21. | Nana/ Calores |
"Deze suite is een intense maar pretentieloze samenballing van kwaliteiten en emoties die moeiteloos de gangbare clichés van de diverse muziekgenres overschrijdt. De onvermoede combinaties van klanken, ritmes en stemmen maken deze voorstelling spannend voor performers en publiek."
(Marleen Baeten in Etcetera)
"Er stonden 23 muzikanten op het podium, die elkaar ontmoetten rond twee melodieën van Mozart, maar vooral in een droom van een muziekwereld zonder grenzen. In woorden is het project nauwelijks te vatten. Van der Harst laat enkele ensembles met hun typische stijl rondzwerven in een suite. Ze spelen hun muziek, maar ook die van de anderen. Ze luisteren naar elkaar en geven commentaar. Ze botsen, vervloeien, groeien samen door, zoals dat gebeurt in het hoofd van de eigentijdse muziekbeluisteraar die geen vooroordelen tegen stijlen heeft. In Brussel, waar het project zijn première kreeg, trof me toen vooral de geweldige rijkdom, en de confrontatie van Keltische en klassieke speelwijze, van Mozart en flamenco, van klassieke melancholie en brutaal avant-gardisme, van volkszang en klassieke voordracht. […] Van der Harst stelt hiermee niet alleen een muzikaal voorbeeld, maar geeft ook een voorzet om te filosoferen over muziekfusie en interculturele relaties. […] Nogmaals: dit moet gehoord worden." (Peter Vantyghem in De Standaard)
"Zelden voorheen was in Vlaanderen zo’n verrijkende, eigentijdse en geestige muziekreis te horen." (De Standaard)
"Een hartverwarmende ontmoeting tussen muziekculturen."
(De Morgen)
"Alle reden om dankbaar te zijn." (Etcetera)
