Ghostboy
Type: | album |
Formaat: | CD |
Uitvoerder(s): | Gabriel Rios |
Label(s): | Megadisc |
Label code: | MDC 7598 |
Releasedatum: | 12.01.2004 |
Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
Genre(s): | Pop / Rock |
---|
Taal: | Engels |
---|
Track-info
1. | Intro |
2. | La gran siesta |
3. | Bones Bugalu |
4. | Let it go |
5. | Victor |
6. | Unrock |
7. | Broad daylight |
8. | Catastrofe |
9. | Cincomanos |
10. | Ghostboy |
11. | Carlito |
12. | Santera |
13. | Badman |
Perscommentaren
Humo :
"Op 'Ghostboy' doorbreken Rios en producer Jo Bogaert de Salsaritmes met hip-hop elementen en elektro-samples. Het resultaat is prettig gestoorde música bastarda die op zijn beste momenten iets weg heeft van Manu Chao"
(Peter Ingelbrecht, Humo, 27-01-2004, p.172)
RifRaf :
"Deze singer-songwriter is een revelatie" (...) "Gabriel Rios kent zijn salsaklassiekers."
(Mark Demeyer, RifRaf, 30-01-2004, p.15)
De Standaard :
"Blazers, koortje, de typische ritmen: alles zit erin. Maar zo verknipt en anders opgebouwd dat het hip, eigentijds en toch juist klinkt.
(vpb, De Standaard, 24-01-2004)
De Morgen :
"Een feestelijke cross-over met verrassende klankkleuren: zelfs banjo's en mandolines dobberen door het klankbeeld. Echt interessant wordt Ghostboy echter pas als Gabriel Rios uit zijn vele invloeden een eigen, ondefinieerbare sound distilleert. Tracks als 'Let It Go', 'Broad Daylight' en de titeltrack (een soort lambada met flamencogitaren) beloven dan ook het beste voor de toekomst."
(Dirk Steenhaut, De Morgen, 22-01-2004)
Knack :
"Ghostboy is een prima popplaat met een regenboogtrui om de lenden."
(pvd, Knack, 22-01-2004)
OOR :
"Ghostboy barst uit zijn voegen van de energie, knappe arrangementen, speelse samples, aanstekelijke ritmes en perfecte zomersongs. Nederland miste bijna al de gouden singles Bones Bugalo (gered door de OOR-compilatie Vlammende Vlamingen) en Broad Daylight, een heerlijk akoestisch rapnummer vol uitnodigende (kinder)koortjes en handclaps. Nu alsnog accuut tot hit promoveren graag. (...) Voorlopig is Ghostboy de meest swingende plaat uit Vlaanderen van deze eeuw. Alsof Manu Chao een Bounty eet."
(Willem Jongeneelen, OOR, 07-08-2004, p.56)
Revu (nl) :
"In zijn songs, gelardeerd met warmbloedige percussie, blazers en piano wordt een man door een vrouw uit de buik van een haai getrokken. Liedjes gemaakt met de duivel en zeemeerminnen naast mekaar in een vliegtuig. Verbeeldingskracht is één van de sterkste punten van de elegante en bij momenten gepeperde plaat. Rios legt zijn dromen bloot op broeierige bedjes, maar met koele lakens. ****"
(Elle Hoogaerts, Revu, 18-08-2004, p.56)
Heaven (nl) :
"Rios' Spaanse zang is voorzien van Zuid-Amerikaanse ritmes met electronische kruiden, zonder dat dat overheerst (...) Muzikaal dwarse popsongs met gelaagde Engelse teksten, in de traditie van de weerbarstige swing van Zita Swoon. (...) Rios verenigt paradoxaal genoeg dertien keer uitbundigheid met existentiële weemoed. ***"
(Ruud Heijjer, Heaven, jaargang 6 nr.5, p.33)