Turn up speed or show me love

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Groep Jezus
Label(s):Alamo
Label code:RACCOON002
Releasedatum:14.05.2001
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):pop, singersongwriter
Taal:Engels

Track-info
1.Swing it, Carlo
2.Connected with rain
3.I'm with love
4.Bambola
5.Show me my buddies
6.Knowhow
7.Break time
8.Daisy
9.Larry
10.I never leave home
11.Save me, but don't come to close

Perscommentaren

Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Je bandje Groep Jezus nemen, uit Overijse komen, Floortje en Iwein heten: allemaal woorden die vrolijk annex belachelijk klinken, maar allerminst duidelijk maken welk soort lading deze vlag dekt. Groep Jezus is immers geen bende vrolijke fransen, maar een duo dat diep-melancholische, kale, en sombere muziekjes maakt. De cd-titel maakt al iets meer duidelijk: "Show Me Love" is de alternatieve titel van "Fucking Åmål", de knappe maar niet echt vrolijke film over een uitzichtloos stadje in Zweden en een paar tieners die in dat decor worstelen met hun homoseksuele gevoelens. "Turn up Speed" zou dan weer kunnen slaan op de reacties van mensen die de demo's hoorden, want qua tempo gaat het er beslist traag aan toe.
Centraal in de muziek zit de stem van Iwein Segers: zijn stemgeluid heeft een hoog treurwilg-gehalte, en de dikwijls opduikende vergelijking met Depeche Mode's frontman Dave Gahan is wat dit aspect betreft inderdaad niet gestolen (als hij een paar dagen op downers is gezet). Deze stem wordt in de meeste nummers ondersteund met een aftandse piano, geplukte gitaar, wat donkere synthesizers of kruipende percussie. Het geheel doet spartaans aan, al wordt er af en toe wel eens een poging gedaan reliëf te leggen in de nummers door iets luidere uitbarstingen, en mag Floortje in de achtergrond soms een woordje meezingen. De productie is uitermate sober en low-budget, maar dit draagt juist bij aan de allesoverheersende sfeer.
Minder fijn aspect aan de plaat is dat bijna geen enkel nummer helemaal werd uitgewerkt, wat ertoe leidt dat er op "Turn up Speed or Show me Love" eigenlijk niks staat dat mij kon ràken, alhoewel de ruggegraat beslist het lichaamsdeel is waar Groep Jezus op mikt. Met een melodielijn als in "Bambola" valt er veel meer te doen dan hier, maar het is ondanks dat toch de enige song die na het beluisteren door je hoofd blijft spoken. "Connected with Rain" is op zich bijzonder mooi, maar wordt wel afgeraffeld naar het eind. "Larry", "Knowhow" leiden aan hetzelfde euvel. Het donkere en klagerige "I never Leave Home" onstnapt aan dit manco, maar "Break Time", "Daisy" (het opgewekste nummer) vind ik dan weer over de hele lijn mislukt. Ook tekstueel is het niet helemaal duidelijk of het hier gaat om faux-naïef of onhandig-simpel, als bvb. "Show me my buddies, I don't care if one is a muppet. I'm such a damned loner, I want to be a supermarket owner".
Turn up Speed or Show me Love zit het seizoen waarin ik dit schrijf als gegoten: als er een adjectief is dat het kan krijgen is het immers "herfstig". Heeft u de CD's van Spain grijsgedraaid, kan u ook op een mindere dag wel een plaat van Joy Division aan, stort een nummer van Cousteau of Tindersticks u niet in een instant-depressie ... dan hoort u tot wellicht tot het doelpubliek van Groep Jezus. Als ze nog een paar jaar rustig doorgroeien maken ze misschien ook iets dat ook kwalitatief in dat rijtje thuishoort.
In de pers :

- bb in Rif-Raf (ned. editie) : "... Spijtig toch dat ze het niveau geen hele plaat hoog houden. Te diep navelstaren maakt nummers als "Show me my buddies" en "Bambola" ronduit vervelend om naar te luisteren. Geen gevleugelde woorden dus voor "Turn up speed or show me love", maar het plaatje mag er met enkele hoogtepunten wel zijn".
- Peter Bijl in Oor : "... ook al zijn de makers pas sinds kort tiener-af, voor tere kinderzieltjes is niet bepaald geschikt. Veel te hoog scheermesjesgehalte ... Muziek die zich bevindt in dat prachtige schemergebied tussen hoop en illusie. Tussen wanhoop en whiskey. ... is doordrenkt van melancholie. Met 'sfeer' en 'sober' als alles bepalende kernwoorden. En die prachtige doorleefde stem van (Mark Sandman meets Dave Gahan) van Iwein in de hoofdrol. ..."

(Auteur: Dirk Houbrechts)