Pomme d'amour
| Type: | album |
|---|---|
| Formaat: | CD |
| Uitvoerder(s): | Bert De Coninck |
| Label(s): | Parsifal |
| Label code: | 284 |
| Releasedatum: | 01.2001 |
| Aanwezig in Muziekcentrum | ja |
| Genre(s): | kleinkunst, singersongwriter |
| Taal: | Nederlands |
Track-info
| 1. | Pluis |
| 2. | Het parfum van de chique sleur |
| 3. | De kinderen van de regen |
| 4. | Doe maar alsof |
| 5. | De dood mijn vriendin |
| 6. | Fragment Pessoa |
| 7. | Lisboa |
| 8. | Arm angstig meisje |
| 9. | Loop naar de maan |
| 10. | Golgota |
| 11. | Pomme d'amour |
| 12. | Doordeweekse dag |
| 13. | So Long, Goodbye |
| 14. | De grens |
| 15. | Onder zeil |
Uit het Belgische pop- & rockarchief:
Het "nederlandstalige lied" zit met een probleem : er lijkt zich nu al jààren geen onontkoombaar nieuw talent aan te dienen. Vaste waarden zijn er nog genoeg actief (Raymond, Verminnen, Mens, Gorki, Jan de Wilde, Clouseau, Kris de Bruyne ...), maar waar blijven de nieuwe jonge Turken?
Dit gegeven zal Bert de Coninck vanuit zijn vrijwillige ballingschap in Portugal wellicht een rotzorg geweest zijn, maar er moet een moment geweest zijn dat hij zich heeft gerealiseerd dat 3/4 van de generatie die hier nog steeds "aan de macht" is ook al actief was op het moment dat hij in de jaren '70 als Crapule de Luxe 2 venijnige parels op Vlaanderen losliet.
Het ingenieuze plan voor een come-back voorzag daarom vorig jaar eerst een "Best-Of" om de herinnering aan het vroegere werk te verlevendigen ("suiker, zegt ze, en ze lacht haar tanden bloot"), en enkele maanden later in deze lading verse nieuwe songs. Ik geloof niet dat dit "masterplan" helemaal werkt (verder dan Radio1 lijkt het allemaal niet te reiken), maar wel heeft het "nederlandstalige lied" hiermee een verloren zoon teruggevonden.
De jaren blijken wel de scherpe kantjes van 's mans muziek te hebben afgevijld. In de plaats van scherpe rock'n'roll staat "Pomme d'Amour" immers vol met radiovriendelijk en goed in het oor liggend voer ("de kinderen van de regen", "Pluis", "Loop naar de maan", "Doordeweekse dag", "So long, goodbye"), licht schuifelend materiaal dat muzikaal te situeren valt tussen het Wigbert- en Jan de Wilde-repertoire. Ook wie gehoopt had op een injectie saudade en fado komt niet echt aan zijn trekken, want op de track Lisboa na beperkt de Portugese invloed zich tot enkele discrete toetsen met de gitarra van ene Fapy Lafertin. Het resultaat is dus minder wisselvallig of extreem dan zijn seventies werk, met als spijtig gevolg dat er mij slechts 1 track echt naar de keel wist te grijpen: de titeltrack "Pomme d'Amour". Tekstueel werd er minder ingeleverd, getuige bijvoorbeeld "de dood mijn vriendin", met de gitzwarte lijnen "De dood, la muerte, a morte, die Tot, mooiere woorden heb ik nooit gehoord. Gedaan met d'ellende en over de pijn. Ik zal pas goed slapen als ik dood zal zijn".
Met Bert de Coninck is er dus opnieuw geen sprake aanvoer van "vers bloed" voor het "nederlandstalige lied", maar hij gaf het wel opnieuw een welkome injectie met zijn talent.
In de pers :
- Harry de Bock voor KKunst : "Pomme d'Amour is een prachtige CD vol afwisseling met mooie melodietjes, waarbij de gitaarklanken primeren. Dat instrument is ook na al die jaren duidelijk nog steeds de grote liefde van Bert De Coninck. ... één van de mooiste CD's van Vlaamse oorsprong die wij de jongste tijd te horen kregen."
- Peter van Dijck in Focus (Knack) : "De rock'n roll heeft hij intussen achter zich gelaten. Op Pomme d'Amour geven bossanova, blues en fado de toon. De zuiderse zon heeft De Coninck duidelijk verlicht. Hij is van een exorcist naar een scherpe observator geëvolueerd."
(Auteur: Dirk Houbrechts)
Verwante items in de databank
| Persknipsels/Artikels: (Wat is dit?) | Bert De Coninck (07.02.2001) Pomme d'amour (01.02.2001) |
|---|
