Tom is doing great

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Tom Helsen
Label(s):B-Track Records
Label code:00c01
Releasedatum:23.10.2000
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):singersongwriter, pop
Taal:Engels

Track-info
1.When Marvin calls
2.Tom is doing great
3.A perfect day
4.8 A.M.
5.Supermodel
6.Road of hell and sweetness
7.Slowly
8.Claire
9.About the store
10.House
11.Slowly (Single version)

Perscommentaren

Uit het Belgische pop- & rockarchief:

Een van de meest meeslepende CD's van het afgelopen jaar was zonder twijfel dit "Tom is doing Great" van de naar Leuven uitgeweken Keerbergenaar Tom Helsen. Omdat de voortreffelijke single "When Marvin' Calls" nu ongeveer is uitgewerkt, loont het toch de moeite u nog eens op het bestaan van dit méér dan fijne plaatje te wijzen.
Veel is geschreven over hoe de intensieve "coaching" door Joost "Novastar" Zweegers, die in de Vita Nova studio kwam logeren, en daarbij de ogen (of waren het oren) opende van Tom. Luisteren naar "Tom is doing Great" is dan ook een beetje als turen naar een ster aan de hemel: wat je ziet is er al niet meer, ondertussen opgegaan in een of ander zwart gat, en het licht dat schijnt zie je omdat het er een paar miljoen lichtjaren over deed om vanuit zijn hoek van het melkwegstelsel tot aan jou ogen te komen. Of korter: "Tom is doing great" laat een groep in overgang horen, die tijdens het opnemen iets nieuws heeft geleerd. Dat maakt dat je er evenveel plezier aan kan beleven door wat er effectief aan songs opstaat, als aan de wetenschap dat er in de toekomst nog veel moois zal komen.
Hoogtepunten zijn zonder twijfel de singles "when marvin calls" en "tom is doing great" (dat misschien een tweede kans verdient), niet geheel toevallig de twee tracks die het meest aan de Novastar-stijl schatplichtig zijn: melodieuze en emotionele poprock, geschikt voor een eenzame tienerkamer én een groot publiek. "8 a.m." is dan weer zo "vintage" Counting Crows dat enkel de naam "Adam Duritz" onderaan het compositieblad nog ontbreekt. Maar daarover zult u ons niet horen klagen. No sir. Ook de Buffalo Tom echo is nog steeds duidelijk herkenbaar in een heel aantal nummers, maar dat is evenmin een referentie om over te treuren. "Slowly" is ook een track die blijft hangen, al was het maar om de lijn "I believe in this, believe in ordinary sideburns, baby".
Bij de mindere tracks horen volgens mij "Claire" en "House", wat depressieve en ietwat zeurend trage nummers, en "About the store", dat wat doelloos heen en weer drentelt rond een mooi pianoloopje à la Billy Joel.
Maar als er één ding duidelijk al duidelijk is geworden met "Tom is doing Great", dan is het wel dat Tom Helsen met deze CD de status van "belofte" heeft afgeworpen. Tom hoort nu bij de Groten. Tom is Great!
In de pers :

- hv in Humo : " ... 2000: het jaar waarin "Tom Is Doing Great" op de massa’s losgelaten werd. .. Wie is het? Het is Tom Helsen, groter dan de gemiddelde underdog, en zijn tweede plaat - want daarover gaat het - die om het zacht uit te drukken fantastisch is. Het is een plaat die, juist door zijn bewuste soberheid, een trend zet die eigenlijk al bestond. Een plaat die zegt dat meer minder is. Tom Helsen is namelijk net als Dylan een onomwonden song and dance man, iemand die gaat waar anderen hem voorgingen en tegen de wind in fluistert dat het allemaal wel meevalt. ... "Tom Is Doing Great"is een nu al onmisbare plaat die u bovendien kan kopen. De vrije markt werpt eindelijk zijn vruchten af."
- Dirk Steenhaut in Metro (De Morgen) : "Stilaan krijgen op het ironisch getitelde "Tom is doing great" zijn melacholische herfstliedjes een eigen gezicht. Mooie melodieën, een puike begeleiding en, vooral, klassesongs. Luister en bezwijk".
- Dave Peeters voor Uptomusic : "Ruim twee jaar na zijn titelloze debuut uit 1998 heeft singer-songwriter Tom Helsen een verse lading minimale en manifest de gevoelige snaar bespelende popsongs met een gouden randje klaar. Vanaf de eerste noten van opener 'When Marvin Calls' word je geconfronteerd met zondagavondlijke popblues in de vorm van bezielende stembanden, vluchtige pianostukjes en fanatieke flarden akoestische gitaar"
- lq in Rif-Raf (ed.fr) "Rien de renversant, juste dix chansons très écrites exéctées de main (et de voix) de maître, des guitares humbles et fragiles, un bassiste extraordinaire suffisent à créer une intimité et une honnêteté désarmantes. ... Il est rare de voir un premier album (sic) aussi mature que vierge, aussie maîtrisé qu'intact."
- lve in Rif-Raf (ed.ned) : "Bij andere groepen zou zo een titel ironisch bedoeld zijn, maar bij Tom Helsen mag je hem letterlijk nemen. Het gaat gewoon erg goed met Tom Helsen. ... Verwacht je aan 10 mooie melancholische songs met een smaakvolle begeleiding van gitaar, bas, drum en piano. Een plaat vol kleine parels!".

(Auteur: Dirk Houbrechts)