Amir

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Tamino
Label(s):Caroline, Communion Records
Label code:COMM272
Distributeur:Universal Music Belgium
Releasedatum:19.10.2018
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):singersongwriter, Pop / Rock
Taal:Engels

Track-info

1.Habibi (Album version)
2.Sun may shine
3.Tummy
4.Chambers
5.So it goes
6.Indigo night (Album version)
7.Cigar (Album version)
8.Each time
9.Verses
10.w.o.t.h.
11.Intervals
12.Persephone

Perscommentaren

"Een elektronisch gedreven song als w.o.t.h. heult openlijk met Radiohead en lijkt van een nuchtere Thom Yorke die z’n tenen ging dippen in de Rode Zee. Maar neen, het is het Egyptische piepkuiken uit Mortsel. Wát een groei, meneer." (...) "Oriëntaalse klanken, zachte strijkers, bevreemdende akkoorden en percussie: Amir barst van intelligente songs." (...) "We geven 'm nog het weekend, daarna zijn we Tamino kwijt aan het buitenland." (****)
Dennis Van Goethem, Het Nieuwsblad, 18.10.2018, p.21

"Open, weids, majestueus en rijk klinkt dit debuut." (...) " Of Amir de evenknie van Buckleys Grace (1995) kan worden, zal de tijd uitwijzen. Wij kunnen alleen maar zeggen dat je stiekem zou hopen dat Tamino zijn tere hart vaker bereidwillig aan morzels zou moeten laten slaan. Melancholie, apathie en zelfs nihilisme vormen de ziel van zijn debuut, waarop je van deze prins - de Nederlandse vertaling van het Arabische 'amir' - geen kwaad wil horen. Vrolijker word je niet van zijn zielenroerselen, gelukkiger wel." (****)
Gunter Van Assche, De Morgen, 19.10.2018, p.19

"een plaat die van a tot z elegant, smaakvol en een tikje mysterieus klinkt." (***)
Serge Simonart, Humo, 23.10.2018, p.159

"België had al Jacques Brel en Stromae. Waarom zou deze Tamino niet de derde muzikant in dat rijtje worden die over een tijdje in de hele wereld geroemd wordt?" (...) "Hoe jong ook, Tamino klinkt op Amir doorleefd, warm en sensueel." (...) "Er zullen genoeg mensen wereldwijd voor de romantiek van deze Antwerpse prins annex hartenbreker vallen om van hem een wereldster te kunnen maken."
Willem Jongeneelen, OOR 2018/10, oktober 2018, p.82