Nin
Track-info
| A1. | Are we heavy |
| A2. | It's a quiet morning |
| A3. | The whole man must move at once |
| A4. | We try to have it all |
| A5. | Tit city |
| B1. | Be carefull, be carefull |
| B2. | Japanese airwaves |
| B3. | Klopje |
| B4. | Desappear into what if |
| C1. | Charts & TV |
| C2. | What about the tape |
| C3. | There is comfort |
| C4. | Please be quiet now |
| C5. | Is it my fiction |
| C6. | Even naar boven |
| D1. | Indie rockboy dreams |
| D2. | Spaniels |
| D3. | Elliot Smith songs |
| D4. | I could die, now what |
| D5. | Teach me thy way, Oh Lord |
Perscommentaren
"Met zijn twintig etappes is ‘NIN’ geen hap-slik-wegplaatje, en ook onderweg is het niet altijd makkelijk om als luisteraar het pad te vinden in het mistige bos waarin reisleider Nico Jacobs ons loslaat. Bijgeluiden - rinkelende ko ffiekopjes, geschuifel van vingers over gitaarsnaren - werden niet weggewerkt, maar maken deel uit van het verhaal." (...) "'Indie Rockboy Dreams' is vintage Lou Barlow en een persoonlijke favoriet. Net als ‘Spaniels’ (deed ons aan het beste van Spoon denken) en ‘Elliot Smith Songs’, waarin drie songs voor het einde zoveel achtergrondgestommel doorklinkt dat het lijkt alsof de roadies de zaak alvast aan het opruimen zijn. Groeiplaat!" (****)
Jurgen Beckers, Humo, 28.03.2017, p.175
"Nico Jacobs van Star Club West [neemt afscheid] van zijn moeder, op een afwijkende manier, met een lawine aan ideeën en niet altijd droevig. Er huppelen ritmeboxjes voorbij, hij zwelgt in toetsen of rockt met ouderwetse gitaren. Twintig manieren om vaarwel te zeggen. Een allegaartje waar pas na een aantal luisterbeurten lijn en een anders klinkend, sterk liedje in te ontdekken valt"
Willem Jongeneelen, OOR 2017/03, maart 2017, p.94
