Kosmokoma

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Steak Number Eight
Label(s):Indie Recordings
Label code:INDIE167CD
Releasedatum:11.2015
Aanwezig in Muziekcentrumneen
Genre(s):hardrock / metal / hardcore
Taal:Engels

Track-info

1.Return of the Kolomon
2.Your sould deserves to die twice
3.Principal features of the cult
4.Gravity giants
5.Charades
6.Knows sees tells all
7.Claw it in your eyes
8.It might be the lights
9.Cheating the gallows
10.Future sky batteries
11.Space punch

Perscommentaren

"'Wedden dat hun volgende plaat het magnum opus wordt?' Zo eindigde de recensie van 'The hutch', het vorige album van Steak Number Eight, in deze krant. De nieuwste worp, 'Kosmokoma', lost die verwachtingen geheel in." (...) "een hellehond van een plaat, schuimbekkend psychedelisch en met vervaarlijk blikkerende gitaren als tanden. In nummers als 'Gravity giants' of het bij Pink Floyd aanleunende 'Knows sees tells all' tekent Vanneste voor vlakke, bezwerende mantra's, terwijl in 'Your soul deserves to die twice' als vanouds 'Yeeeaaahhhh' klinkt vanuit de krochten van zijn plexus. Het is loeihard en melodieus tegelijkertijd" (*****)
Nick De Leu, De Standaard, 26.11.2015, p.DS2-6

"Eerst dienen duivels ontbonden met alle jeugdige kracht in het lijf [van Brent Vanneste]. Songs als Return of the Kolomon (geen idee wie of wat, maar het moet iets tweehoevigs zijn want het galoppeert aan tachtig per uur uit de luidsprekers), Gravity Giants of It Might Be the Lights teren op tomeloze woede en complexe songstructuren, maar bouwen ook niet minder grandioos klinkende adempauzes in. Ziedaar de sterkte van Kosmokoma: een vloeiende afwisseling die de spanning er desondanks een volle zesenzestig minuten inhoudt. (****)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 18.11.2015, p.41

"De Wevelgemse frontman brult wanneer het moet, en laat voorts vooral zijn imposante gitaar aan het woord. Het zijn sonische snarentapijten waarin ijzersterke songs als ‘Gravity Giants’ en ‘It Might Be The Lights’ verpakt zitten. SN8 groeit met deze vierde plaat en krijgt een eigen smoel. Eentje die je keihard in het gezicht rochelt, met een venijnige grijns erbij." (***1/2)
Wim Wilri, De Morgen, 26.11.2015, p.21

"Er is een vernieuwìngsdrang in de band geslopen die erg aanstekelijk is." (...) "In Your Soul Deseryes To D¡e Twice brengt de band steeds diepere lagen in de postrock aan. De experimenteerdrift met elektronica, stuwende ritmes en dubbele zanglijnen doet zelfs denken aan bands als Battles en hun landgenoten van Raketkanon (Gravity Giants). Afsluiter Space Punch deelt uiteindelijk een bijna tien minuten durende knockout uit. Steak Number Eight is definitief volwassen."
Tijs Heersterbeek, OOR 2015/12, december 2015, p.97

"Wat een ‘Kosmokoma’ is weten we niet, maar we beelden ons er na een gros beluisteringen intussen wel een apestonede astronaut bij in die tijdens het ruimtewandelen plots oog in oog komt te staan met de felle openbaring van a galaxy far far away." (...) "Steak heeft de voorbije drie jaar gebruikt om zich nog meer te verijnen in hun ambacht: het gewelf zwart pekken om er vervolgens hardhandig gaten in te slaan en het kostbare licht naar binnen te laten." (...) "‘Innovatie’ is een woord dat we doorgaans bewaren voor nieuwbouwkeukens, maar Steak Number Eight weet er op ‘Kosmokoma’ ook wel weg mee." (***)
(tr), Humo #3924, 17.11.2015, p.162

"De wereld is naar de kloten als we frontman Brent Vanneste mogen geloven en dat bezingt hij uitgebreid op ‘Kosmokoma’. Aan lengte moet de plaat niet inboeten ten opzichte van het vorige werk. Onze chronometer klokt af op iets meer dan 67 minuten en in die tijd wordt het gaspedaal amper gelost. Er valt deze keer trouwens ook een stevige brok psychedelica te ontwaren tussen al dat sludge-geweld. Spacy opener ‘Return Of The Kolomon’ kan perfect in de afspeellijst van het NASA-hoofdkwartier en voelt een beetje aan als de vreemde eend in de bijt door het ongewoon gitaargebruik. Vanaf dan halen de West-Vlamingen opnieuw het vertrouwde, botte hakmes boven. ‘Your Soul Deserves To Die Twice’ is een knoert van een vernietigende haatsong waar je liever niet het onderwerp van wil zijn. Tenzij je met je kop in Dag Allemaal wil natuurlijk. ‘Gravity Giants’ beukt in het ruggenmerg als vanouds en toont dat Vanneste nog steeds beschikt over zijn befaamde oerkreet - de inwoners van Cape Canaveral verkiezen naar verluidt elke dag een raketlancering boven één uithaal van de frontman. Steak Number Eight weet op ‘Kosmokoma’ nog altijd hoe keet te schoppen zonder daarbij aan melodieën in te boeten. Topplaat!"
(jdv), RifRaf #270, november 2015, p.17