By absence of the sun

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):Triggerfinger
Label(s):Excelsior Recordings
Label code:EXCEL96375
Distributeur:V2 Records Benelux
Releasedatum:18.04.2014
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):Rock / Alternative
Taal:Engels

Track-info

1.Game
2.Perfect match
3.By absence of the sun
4.Big hole
5.Off the rack
6.Black panic
7.There isn't time
8.And there she was, lying in wait
9.Splendor in the grass
10.Halfway there
11.Trail of love
12.Master of all fears

Perscommentaren

"De energie van de furieuze liveband haalde het tot nog toe elke keer op de songs, maar op de nieuwe plaat is de balans eindelijk perfect in evenwicht. Het toeren langs grote zalen heeft het geluid nog robuuster gemaakt, en de explosieve single ‘Perfect Match’ onderstreept dat Triggerfinger nu ook de nummers heeft om naar een nog hogere divisie te promoveren." (...) "een snoeiharde, bluesy stonerrockplaat [..] die je met een frontale uppercut uit je slangenlederen schoenen slaat. En niemand die nog over 'I Follow Rivers' praat." (****)
Bart Steenhaut, De Morgen, 17.04.2014, p.M7

"De sound hadden ze al lang, nu hebben ze ook enkele songs die de mensen niet uit hun hoofd gaan krijgen. Op zijn vijfde album laat Triggerfinger een breder geluid en wat minder manie horen." (****)
Peter Vantyghem, De Standaard, 19.04.2014, p.C6

"Nu is er 'By Absence of the Sun', een plaat veel minder goth dan haar titel. Het is de vierde, de tweede geproducet door Greg Gordon, en er is wel wat veranderd. Méér groove en méér song. Melodieën die hun rijbewijs gehaald hebben. Goossens en Lange Polle met meer geil en goesting dan ooit. Plus: Ruben Block is vijf zangers geworden. In 'There Isn't Time' en in de strofes van 'Big Hole' doet hij een goeie Dan Auerbach. Of neem 'Of the Rack': lome, poppy geilheid, en Block die zijn stem richting gevorderde player plooit. (...) Triggeringer is verpopt, maar niet verflauwd. Het blijft rock-'n-roll die zonder mantelpakje de wereld in catwalkt." (***1/2)
Jeroen Maris, Humo, 15.04.2014, p. 158

(...) "minstens even vaak als op maniakale jams en hitsig effectbejag mikt de groep vandaag op melodie en schwung. Met de zwierige single Perfect Match bewijst song - schrijver Ruben Block dat hij geen liedjes van sombere Zweedse pop - nimfen meer nodig heeft om radiofähig te kunnen klinken. De titelsong noopt zowaar tot meefluiten, en Halfway There staaft dat ware kracht in de beheersing schuilt. Bank vooruit." (***)
Kurt Blondeel, Focus Knack, 23.04.2014, p.43

"De duisternis, de hunkering naar beter en het genieten - het lijkt hier, ondanks die altijd aanwezige keerzijde, beter in balans. Het glas wordt nu even vaak als halfvol gezien. Er is minder blues. Bovendien is Block in de loop der jaren nog beter gaan zingen en duidelijk een betere componist geworden. Achter minstens vijf van de twaalf - op het eerste gehoor rauw vormgegeven - tracks schuilen sterke refreinen en dan verandert stevige rock plots in pakkende pop. (...) Wedden dat ze ook met dit materiaal live alles weer in vuur en vlam zetten?"
Willem Jongeneelen, OOR 04, april 2014, p. 96

"Single 'Perfect Match' hoort tot het beste wat de groep deed, elders zetten songs je aan tot headbangen, klinken echo’s van David Bowie of brult een glamrock-refrein door de huiskamer. Stonerrock? Ook, maar met sterkere melodieën dan het genre vaak biedt, meer variatie én een erg rekbare zanger." (****)
Stef Vanwoensel, Gazet Van Antwerpen, 19.04.2014, p.38

"Single ‘Perfect Match’ hoort tot het beste wat de groep deed, elders zetten songs je aan tot headbangen, klinken echo’s van David Bowie of brult een glamrock-refrein door de huiskamer. Doe daarbij die stomende ‘wall of sound’-aanpak en je weet: TW Classic, Rock Werchter en Vorst Nationaal zijn straks niet te groot voor Triggerfinger." (****)
Stef Vanwoensel, Het Belang Van Limburg, 26.04.2014, p.26

"Er wordt zo nu en dan smalend gedaan als het over Triggerfinger gaat. Dat die gekke jongens met hun kostuums nu toch ook niet het warme water uitgevonden hebben. Daar valt iets voor te zeggen. Maar kritiek geven is makkelijk, zelf een opzwepende rocksong schrijven, is nog wat anders. Welaan: deze nieuwe, vierde langspeler van Triggerfinger biedt weinig nieuws, maar de twaalf songs die er op verzameld zijn, staan er toch maar mooi. Van de duivelse chaingang-rocker die opener ‘Game’ is over het lichtjes stomende ‘There Isn’t Time’ tot het naar spetterende wanhoop neigende ‘Splendor In The Grass’: Triggerfinger knalt ze stuk voor stuk in de roos. Op een herkenbare manier, dat wel, maar wie het de heren wil nadoen, zal toch flink wat boterhammen moeten eten."
Ward Dupan, RifRaf #255, mei 2014, p.22

Verwante items in de databank

Persknipsels/Artikels:
(Wat is dit?)
'We gaan niet meer per se dwarsliggen' (19.04.2014)
'Wij zijn de 2ManyDJs van de Rock' (16.04.2014)
Ukelele, kazoo en tonnen distortion (12.04.2014)