Sex verandert alles

Type:album
Formaat:CD
Uitvoerder(s):De Mens
Label(s):PIAS Belgium
Label code:BIAS 380 CD
Releasedatum:1999
Aanwezig in Muziekcentrumja
Genre(s):Pop / Rock
Taal:Engels

Track-info

1.Einde van de eeuw
2.Sex verandert alles
3.Radiohoofd
4.Dageradeloosheid
5.Als ik bij mij ben
6.Supermodel
7.Lukt het met hem?
8.Mijn bloem
9.Beatlesgitaar
10.Ik was een wrak ik was een zombie
11.17
12.Eenzaam onder jou
13.Dolfijn
14.Ik bid voor een DJ
15.Is er een plaats
16.Zomer zonder spijt

Perscommentaren

Uit het Belgische pop- & rockarchief:
U zou ze zo stilletjesaan mogen kennen : De Mens, het rockende powerpoptrio rond de snedige Frank Vander Linden is immers al zo'n jaar of 7 een van de populairste rockgroepen van het land, en via hits als "Dit is mijn huis", "Irene", "Sheryl Crow I need you so" of "Maandag" is De Mens ook al jarenlang vaste klant aan de huis op de radio.
Edoch de top is nog lang niet bereikt. 1999 moet hét jaar van De Mens worden en het is alvast goed begonnen : de nieuwe single "Einde Van De Eeuw" schoot als een raket de Afrekening van Studio Brussel binnen en ook het nieuwe album "Sex Verandert Alles" (hun eerste voor Play It Again Sam Records!) belooft veel goeds. Voor het eerst hebben Vander Linden en Jans zélf de productie van het album in handen genomen en kenners zeggen dat je dat hoort : aan het enthousiasme van gitarist, drummer en bassist, aan het subtiele gebruik van samples en loops, aan de manier waarop de scherpe kantjes behouden bleven waar het nodig was. "Sex Verandert Alles" bevat niet alleen stevige rockers à la De Mens, maar ook een heleboel (aangename) verrassingen zoals het hiphop-achtige titelnummer, het met een wondermooie vioolsample doorspekte "Dageradeloosheid" of het aan de Jon Spencer Blues Explosion schatplichtige "Mijn Bloem".
"Sex Verandert Alles" is dus - naast een waarheid als een koe - ook zonder meer het allerbeste dat De Mens ooit presteerde.


Mijn Mening

Alhoewel er in de marge van de bekende powerrocksongs driftig werd geëxperimenteerd met allerlei samplers, stemmetjes, tapes e.d. en het rocktrio vaak de hand legt aan de synthesizer, klinkt De Mens op deze cd toch "hechter" dan ooit. Zou het komen omdat ze deze keer zelf de productie in handen hebben genomen, en geen ideën van derden hebben opgedrongen gekregen ? De iets "experimentelere" songs blijken goed gelukt, ook al omdat ze de vooruitgang en het kunnen van De Mens in de verf zetten. Toch vraag ik me af of die inventieve elementjes over 5 jaar niet hopeloos gedateerd en amateuristisch zullen aandoen en dat dan de meer recht-door-zee songs (genre "Einde van de Eeuw", "Radiohoofd", "Mijn Bloem", "Ik was een zombie") zullen zijn komen bovendrijven als de beste van de plaat.
Vander Linden weet als perfect om te gaan met de beperkingen van zijn stem. De melodieën die hij bouwt passen dan ook perfect binnen die begrenzingen. Een sof blijft dat hij de emotie der "ontroering" niet geheel foutloos weet te evoceren, iets waar het in de meer fragiele songs als "Dageradeloosheid", "Lukt het met hem ?", "Dolfijn", "Is er een plaats", nèt aan ontbreekt.
Voor deze cd werden naar verluidt 40 nummers op band gezet, waarvan er hier dus 16 staan te pronken. Een goeie selectie waarschijnlijk, want hier vallen wat mij betreft maar een handvol nummers te licht uit ("Supermodel", "Beatlesgitaar", "Ik bid voor een deejay", "Dageradeloosheid"). 4/16de afval, ik denk dat de groenen er nog mee kunnen leven.
Soms echter is één song genoeg om het verschil tussen van een gewoon goede plaat een redelijk geweldige te maken. De song op "Sex verandert alles" die voor mij dit verschil maakt is "Zeventien". Dit nummer heeft alles : een schitterende tekst, een spanningsopbouw, een ontlading, inventieve arrangementen ... kortom, een wereldsong op een Belgische plaat of bref : ik krijg er nét geen stijve tepels van (zie een van de ingezonden berichten over de groep in dit archief, FvdL werd ermee geconfronteerd in "Wijlen de week", in de periode van het onontkoombare Mens-Media-offensief).
Conclusie : hun "Best Of" van enkele jaren geleden is beter, maar deze cd komt toch dichtbij.

(Auteur: Dirk Houbrechts)